Hoşçakal Ey Aşk

Toplanıp gitmek istiyorum bu şehirden sessizce
Hayallerimi yanımı almak anılarımı ve gözyaşlarımı burada bırakmak
Bana ait olan eşyaları bir çırpıda yakmak

Küstüm bütün gelmiş geçmiş aşklarıma
Gitmek istiyorum bu şehirden çok uzaklara
Kaçıyorum bu şehirden tek başıma yalnızlık diyarına


Gözyaşlarımı soğuk kaldırımlara emanet edeceğim
Anılarımı da denizine atıp gideceğim
Gideceğim ey aşk sensizde mutluluğa ereceğim
Bak gör ağlamayacak bu yürek
Bak gör bu sefer üzülmeyeceğim
Senin bana çektirdiklerin
Senin bana gösterdiklerin
Yetti yetti artık ey aşk

Kaçıyorum çok uzak bir şehre
Yüreğimin götürdüğü yere gideceğim işte
Oturuyorum saatlerce tek başıma
Boğuluyorum şu küçük odada
Üzerime geliyor duvarlar tutmaya çalışıyorum ama
Olmuyor yapamıyorum gücüm yetmiyor
Gönlüm hep göçük altında kalıyor
Yaralı ve bir kadarda çaresiz
Aşkından ağlıyor hep sensiz sessiz

Gel gör ey aşk sen beni gittikçe ne hale getiriyorsun
Ben ne yaptım ki sana sevmekten başka
Sen bana bunları yapıyorsun
Ne kötülüğümü gördün ki
Dur aşk, canımı çok yakıyorsun


Çekip gideceğim işte bu gece sessizce
Çıt bile çıkarmayacağım giderken
Sen yeter ki rahat ol
Haberin bile olmayacak yokluğumdan
Öyle gideceğim ki şu soğuk duvarlar bile beni aramayacak
Gittiğimi anca yastığımdaki olmayan gözyaşlarımda anlayacaksın
Sonra sende o yastıkta günlerce ağlayacaksın

Sen mi ağlayacaksın bu bir yalan olsa gerek
Sende nerde böyle bir yürek
Sen anca insanları üzersin boğarsın oda yetmez çıldırtırsın
Sonra da üstüne gelir günlerce ağlatırsın
Söyle söyle ey aşk sen bizlerden ne istersin

Avucumda elimde ne varsa vermedim mi?
Sen çağırdın da ben gelmedim mi?
Sen dur dediğinde ben hiç gittim mi?
Şimdi bu benim kendi çizdiğim kaderim mi?
Söyle ey aşk sana hiç isyan ettim mi?

Sen beni ağlaya ağlaya bitirdin
Söyle ey aşk sen bir tek kalan canıma mı göz diktin?

İstediğin bir tek gönlümse merak etme oda artık işe yaramıyor
Sebebini sorma artık, çünkü sen beni kahrettin
Sen her şeyimi her şeyi mahvettin

Şimdi boşuna düşünme
Sen sevgiyi sen acıyı sen hüznü nerden bileceksin
Sen hiç cansız kalmadın ki seni hiç üzen olmadı ki
Sen ağlamayı bile bilemezsin

Boşuna uğraşma ey aşk
Bu sefer dur desende,
Gitme desende,
Sözünü tutmayacağım
Aşkını unutacağım
Sensiz,sessiz çok uzak diyarlara gideceğim
Hoşça kal ey aşk
Merak etme bir daha bu gözlerimde yaş olmayacak
Sendeki acı, canımı artık yakmayacak
Boşuna bağırma sesini artık kimse duymayacak
Bu yazdığım son şiirim sana benden miras kalacak
Unutma bunu, bu yürek sensizde mutlu olacak
Aşk bıraktığım bu şehirde son bulacak.
Şimdi istersen arkamdan bir sevda daha yak
Senin sevgin senin sevdan bana artık çok çok uzak
Hoşçakal
Ey aşk
Hoşçakal

Hatice Kundakçı