Dertleşme

Ben yine dertlendim be Karadeniz
Ben yine dertleşmeye geldim seninle
Görürüm kızgınsın, kırgınsın, dalgalısın,
Yine asabisin her zaman ki gibi
Hangi fırtınaya kızdın, hangi rüzgâra darıldın
Yoksa yüreğinden serçeni mi kaçırdın
Belki hiç suçu yok dövdüğün kayaların
Ya da yıktığın kumdan kalelerin

Sen bana aldırma ey koca şair
Kayayla derdimiz çok eski bizim
Her dalga okşama sevdaya dair
Olur mu tek aşkım kumlara sözüm

Karadeniz, dert ortağım, sırdaşım
Bu gün yine yalnızlığın karanlığındayım
Gece soğuk gündüz çıplak yarınlar puslu
Ürkek bir serçe dönüp durur başımda
Konuverdi, giriverdi en sevdalı yerime
Üşümüş aşksız bir hayatın ayazlarında
Buz sıcaklığında donuvermiş yüreği
Aldım bağrıma bastım, sevdim, okşadım
Isındıkça titredi, sevdikçe ürktü, ürktükçe kaçtı
Her kaçışta yüreğime tarifsiz hüzün saçtı

Kalbinde aşk koru varsa serçenin
Kaçsa da dönecek âşıksa sana
Yeter ki sevgiyle sarsın bedenin
Martılarla aşkım bitmez baksana

İşte böyle deniz dostum şaşkınım kederdeyim
Sen dalgalarınla vur bakalım kayalara, kumlara
Ya ben ne yapayım, ya ben kime kızayım
Serçeye mi?
……………..Gönlüme mi?
…………………………….Aşka mı?

Hiç kimseye kızma aşkta her şey var
Hasret çekmez isen vuslat tat vermez
Aşkı durdurur mu söyle dört duvar
Aşkın gözü kördür hiçbir şey görmez

Bilirim aşkın gözü kördür bilirim ama
Kapılmışım bu amansız fırtınalara

İBRAHİM COŞAR