İki şiir daha

Prof. Dr. İSA KAYACAN


Benimle ilgili, bendenizle ilgili iki şiir daha var aşağıda efendim.
Bunlardan birincisi, Adana ilimiz merkezinde yaşayan Mansur Ekmekçi’ye ait. İkincisiyle ilgili bilgileri aşağıda sunucağım. Buyrun:

İSA KAYACAN (Mansur Ekmekçi- 22.12.2006)

Yazarlar içinde bir benzeri yok,
Kovandaki arı İsa Kayacan.
Yokluğu yürekte saplanmış bir ok,
Gönüllerin yarı, İsa Kayacan.

Özünü merhamet, şefkat süslemiş
İnsan sevgisini alıp işlemiş,
Kalbindeki şekli hayra düşlemiş,
Kültür, sanat şarı, İsa Kayacan.

Müşkül imdadına her dem koşuyor,
İyilik yaptıkça candan coşuyor,
Gönüllere misk-ü amber taşıyor,
Gülün nazik harı, İsa Kayacan.

İrfan meclisinde, ilim okudu,
Kamil tezgâhında, bilim dokudu,
Yoldaki bilenden, bilmez çok idi,
Cahilin göz feri, İsa Kayacan.

Ummanda bir damla gibi çalıştı,
Zevk ile sefaya, derde alıştı,
Bir lokma ekmeği dostla bölüştü,
Sömekteki darı, İsa Kayacan.

Üç-beş kitap değil, yüz yirmi yazdı
Merhalesi sabır, ilhamı sazdı,
Adına yarışır soylu bir bazdı,
Dinmez ahu zarı, İsa Kayacan.

Yurdun dört yanında hizmet veriyor,
Yazara, şaire güller deriyor,
Mansur’la yoluna başın seriyor,
Yanan kalbin karı, İsa Kayacan.

İkinci şiirse, Aydın iliimiz merkezinde yaşayan Fuat Gürsoy’a ait. Bu şiirin adı da “İsa Kayacan” olarak karşımıza çıkıyor.
Buyrun birlikte okuyalım:

İSA KAYACAN (Fuat Gürsoy- 30.7.2003)

Burdur, Tefenni, Ece’dir köyü,
Ece’de doğdu, İsa Kayacan.
Türkiye için yanıyor özü,
Bilgisayardır, İsa Kayacan.

Halkın içinden, içinden biri,
Halka seslenir, İsa Kayacan.
Yüzü, çoktandır geçti eseri,
Fabrikatördür, İsa Kayacan.

On parmağında, on marifeti,
Her dalda yazar, İsa kayacan.
İsa Kayacan, yazı ofisi,
Veriyor dosta, bitmez heyecan.

Durmadan üreten bir fabrika,
O fabrika kim? İsa Kayacan.
Gideceğim ben, onu tebriğe.
Helal olsun dost, İsa Kayacan.