İnsanlar İçinde Yalnızım

Alâkayı kestim devri devrandan
Yalnızım milyonlar içinde yalnız.
Ceylanı kovmuşum garip ceylandan
Yalnızım insanlar içinde yalnız.

İpini kopardım maddenin, pulun
Yükledim yükünü kızın, oğulun
Öfkeyi, kavgayı artık durdurun!
Yalnızım dünyalar içinde yalnız.

Silip te süpürdüm şanı, şöhreti
Şimdi yaşıyorum sessiz gurbeti
Kestim atomlarla çılgın sohbeti
Yalnızım figanlar içinde yalnız.

İçimdeki nefsi fırlatıp attım,
Kendi sarayımda gölgemle yattım.
Hep bana konuştum, bana anlattım
Yalnızım feryatlar içinde yalnız.

Maddede yalnızım, manâda Hakk’ la
Birlikteyim... Hem de kara toprakla,
Sessizim, sakinim büyük firakla
Yalnızım zamanlar içinde yalnız.

Mustafa Ceylan