Düşmanların süngüsü dayandı vatanıma,
Yazdı Mehmet Akif’im İstiklâl Marşımızı.
Karanlık dolduğunda berrak gibi tanıma,
Yazdı Mehmet Akif’im İstiklâl Marşımızı.

Bir
Sabah
Vaktiydi.
Uykusundan,
Uyandığı an,
Yüreği tutuştu.
Yurdun haline baktı,
Şimşekler gibi de çaktı.
Dizelerden alev yaktı.
Bülbül gibi ötüşüp,
Yerinden doğrulup,
Kalem elinde,
Hürriyettir,
Şiirim,
Dedi,
O.

Dizeleri kolunda,
Cumhuriyetimin yolunda,
"Korkma sönmez bu şafaklarda yüzen
al sancak" diye başladı halkın sözüne.
Kurtuluşun aydınlığı doldu yiğit gözüne
İşgali yediremedi çağlayarak coşan özüne

Gece çökmüştü şehrin üstüne,
Karanlıklar yükseliyordu
Karanlık ki zifiri bir karanlık,
Rahlesinden kalktı Mehmet Akif,
Gökyüzünde ki yıldızlara baktı,
Yüreği halkının gönlüne aktı,
Yazacağım bu marş halkın marşı olmalı dedi;
Aldı diviti eline başladı sözleri dizmeye,
Yazdığı her dizede gözünden iki damla yaş aktı.

Mehmet Akif’im,
Gördü yüce arşını,
Mehmet Akif’im,
Yaz İstiklâl Marşını.

Zalim düşmanlar,
Vermez halka amanlar,
Ulusum anlar,
Yaz İstiklâl Marşını.

Bağrına saplanınca yurdumun kara hançer,
Uyandık uykulardan ondokuz mayıs günü.
Haykırınca gür sesin Atam geldim çağrına,
Öğünü yavan yerim başım eğmem düşmana.

Gidiyorken Mehmedim hürriyetin yolunda,
Karşı durdu zalime özgürlük kavgasında.
Kolunda kurtuluşun yeni açan gülüyle,
Yüreklere su serpti canım İstiklâl Marşı.

Mustafa Kemal’in ışığı ile
Yazdı Mehmet Âkif’im
İstiklâl Marşını.

Coşkun Mutlu
c.mu’tlu

Gülce-Bahçe

Belirli Gün ve Haftalar

istiklâl Marşının Kabulü ve Mehmet Akif Ersoy’u Anma Günü
(12 Mart)