İSYÂNDAYIM

Yine gece, yine simsiyah ve dert
Dertlerin hamurunu yoğurmaktayım ki
Ki bir baharı beklerken yüreğim
Yüreğim fırtınalar içinde sensiz
Sensiz yaşanmaz ki, bunu nasıl anlatayım?
Anlatayım diyorum olmuyor civanım
Civanım gölgen gibi yollardayım
Yollardayım, isyândayım...

İsyândayım, isyândayım, isyânda
Yanda ölümün soğuk yüzü
Yüzümün aynalarda kırılmış göz izleri
Göz izlerinde sonsuz izler
İzler ki baştan sona denizler..
Denizlerden esen sarı bir fırtınayım
Fırtınayım ama bil ki, isyândayım...

İsyândayım geçip giden sensiz zamana
Zamana ekiyorum umut tohumunu, lâkin
Lâkin kara yer: uçurum, taş, kaya
Kaya diplerinde güvercin düşleri
Düşlerimde sen,
Sensizliğin çatal çıkmazındayım, gel
Gel geleceksen, yoksa, evet yoksa
Yoksa çıldırmaktayım şimdi
Şimdi isyânlardayım...

(Gülce Edebiyat Akımı-Serbest Zincir)