İZMİR GÜZELLİĞİ (Gülce-Yunusca)

Başağın sarısından topraktaki tebessüm
Çizilmiş ufukların şimdi göz uçlarımda
Kin dolu bakışlara ölümüne küsmüşüm
Yokuşlarından aşağı dökülmüşüm...
...............Ey ilkden de ilk
................Ey sonsuz sevgi ey!
...................Ey İzmir denen güzellik!

Islandım yağmurunda, kordon boyu gezerek
Körfezinde giyindim gök kuşağından bin renk
Dargın mısın sen bana, üzdüm istemeyerek ?
Dolanıp saçlarına göklere çekilmişim...
................Yaz güneşinden serinlik
..................Ey çıldırtan mavi derinlik
....................Ey İzmir denen güzellik !


Şimdi sokaklarında yürüyen çocukluğum
Alevden sarmaşıklar, gençliğim ve umudum
Annem kadar mübârek kollarında uyudum
Yol boyu akasyayım,her yere dikilmişim...
.................Alıştığım gariplik
...................Yaramı saran iplik
.....................Ey İzmir denen güzellik!


Kim demiş İyonyanın incisidir bu şehir?
Simirna'ya bakın siz,öteler zaten zehir
Anadolu kokulu çağıldayan bir nehir
Yüreklere göklerden inerek ekilmişim...
.................Dualarımda sen varsın,gidersek buradan
...................Şahitlik yap bana, şahitlik
.....................Ey İzmir denen güzellik!



Ayşenur Ökten İZGİN



--------------------------------------
ŞİİRİN ŞEMATİK YAPISI :
...............7+7
...............7+7
...............7+7
...............5+7
...........serbest
.............serbest
..............serbest