Oturum Aç

**Mustafa Ceylan** · (Bu mesajı son düzenleyen: 09/11/2011, 19:08 Mustafa Ceylan.)

K / aya / Bak-(Kalp)

-I-
Karpuzlarda yemyeşil çubuklu bir pijama
Kabalık yapıp duran şuna bak, şu kıla bak

Kaç bin tonluk dağları teraziye koyan kim?
Kabara mı çakıldı aklına hey ara bak!

Koşma boşu boşuna kapalı pencereler
Kafa kâğıdına sor, ağarır nasıl afak?

Kapkaranlık gecede fırtına yangın deprem
Kama çak Toroslara yapmasınlar kaçamak.

Kalk, doğrul, Bismillâh de, hareket et kıskıvrak
Kalp denilen köşkünde zikretsin çalsın plak

Kızılırmak misâli akar, koşar bu saat
Kart takmanda boşuna çalışır trak trak

Kara toprak çağırır duymaz da ne yaparsın?
Kasap bile değilsin ellerin kir ve pasak

Kâhin oldun mübârek, güneşle kıydın nikâh
Kaş yapayım diyordun, göz çıkarıp oldun şak

Kaldır bakışlarını kör aynalar üstünden
Kabarık bulutları incelten şu kıra bak

Kâtibim kola gömlek, emânet han-ı yağma
Kamu malı diyerek uzanmayan el umak

Kılıç çeken gökleri ham armut toplar gibi
Kasalamak dururken, şeytan der kamalasak.

Kızılca bir kıyamet, sırat değil ticaret
Kaparo verme boşa, ter ü temiz ora pak.

Kaldırıp takvimlerden yaz, baharı, getir kış
Kayısı dalda ağlar, üşütmeden ısı yak

-II-

Kal sat diyordun ya sen, satmadan oldun taslak,
Kasa tamtakır şimdi, ceketi silip asak.

Kalay çekersin kalay, tasın olduysa yalak,
Kay yukardan aşağı,gerçeğin mumunu yak.

Kal yerinde ey zevzek, yeter ettiğin lak ak
Katalog çıkarma hiç, işte saha gol atak.

Kayık pislik kokuyor bizden istiyor kıyak
Katliam eyleyene utanmadan tak.

Kalas taşırken aklın, göz bakar salak salak
Kayadüşer başına derdini çeker ayak

-III-
Kapama gözlerini hakikate dön de bak
Kaçak her gün kaçamaz, tövbe eyle gel kaçak

Kırılan her umutta, kabristanın çağrısı
Kazak bir adam yatar, siz durunda biz kazak

Kahpe dünya söz duymaz, Yusuflar düşer tek tek
Kapak koyamazsın ki, her kuyuya bir kapak

Duymuyor kulakların, sağır sultansın bay Ka;
Kayak diyorsun halâ, yukarı doğru kayak.

Kâr mı yaptın sanırsın, ağzına fermuar tak
Kavak boyun kısalır, çiçek açmaz hiç kavak

Kâmil insan elini öpmez ise bir çırak
Kabak çiçek açanda gül sanır kendin kabak

Mustafa CEYLAN

Not:Gülce Edebî akımı öncülerinden üstadımız ve özellikle cinas konusunun piri kabul ettiğim, Ekrem Yalbuz Hocam'ın önerileri doğrultusunda bu şiirde tasnif, ekleme ve çıkarmalar yaptım. Hocama teşekkür ediyorum.
***
EKREM YALBUZ(Aşık CİNASİ) Hocamız'dan:

Ateşlerde ayrışır, madenlerin cürufu
Karat; mücevher için, kele kâfi bir tarak.

En önde bir başına, sağa sola bakmadan
Kaç ok yedi ki göğsün, seni saydılar koçak.

Anla neden meyvesiz! Noel’in ağaçları
Kaç lale büyütse de, çamı kesen el alçak

Ekrem YALBUZ

Mustafa Ceylan

Oturum Aç
Kullanıcı Adı:
Şifre:	Şifremi Hatırlat
	Beni Hatırla