Kadının Fendi

Bu mesele aslında tarihte eskidendi
Kadın fendi neslinde bir cini bile yendi

Bu öykü gerçek midir orasını bilemem
Bir huysuz kadın varmış kimselere dilemem
Başına gelen olsa ağlarım da gülemem
Bu mesele aslında tarihte eskidendi

Sabah akşam dırdırda kocasını didikler
Söyleyecek söz yoksa tavuk gibi gıdaklar
Makinalı tüfekmiş silah gibi dudaklar
Kadın fendi neslinde bir cini bile yendi

Adam dağlarda Çoban
Çoban garip sessizmiş
Sessizmiş çıkmaz sesi
Sesi zürafa gibi; duyulmazmış nefesi
Nefesi de kesilmiş gelince eve gelin
Gelin görün kadını anlatmağa örnek yok
Yoktan-vardan anlamaz açgözlüymüş üstelik
Üstelik bir de şirret acı sözlüymüş dilden
Dilden-dile yayılmış adamın vaziyeti
Vaziyeti anlatmış el açıp da Rabbine
Rabbine sunmuş derdi çektiği eziyeti


Aziz Rabbim görensin
Kaderleri örensin
Ya kurtar bu garibi
Ya da güç ver dirensin

Dua-dua üstüne
Yıllar geçmiş aradan
Devam etmiş kastına
İllet etmiş karıdan

Zavallı hali naçar Çoban koyun güderken
Başka bir yayla seçer burda ot azdır derken
Çok da uzak bir yermiş gitmezmiş kimsecikler
Varınca kilim sermiş dinlenmiş yemek yerken

Demiş ki suyum yetmez bir sıkıntı takınmış
Yorgunluk biter bitmez etrafına bakınmış
Bir de görmüş yamaçta bir kuyu onu bekler
Su bulmak var amaçta üşenmemiş yakınmış

Bir koşuda varmış kuyuya:

Üstü kapalı kuyu yassı bir taş kapakla
Atakla çekmiş taşı alayım demiş suyu
Kuyu dibi parıldar örtüyü kaldırınca
Doldurunca kapamış terbiyelidir huyu

Çoban eve dönünce hadiseyi anlatmış
Çınlatmış ortalığı karısı aç gözüyle
Sözüyle de kuyuda hazine vardır demiş
Yemiş-yemiş çobanın başını dara komuş

Karısının aklına kuyu etmiş çıbanı
Çobanı katmış öne düşmüşler dağa-yola
Yola-yola adamın aklını almış baştan
Baştan söylemiştim ya bu kadın gelmez yola

Derken
Varmışlar kuyunun başına:

Kuyuya indirirken beline ip bağlamış
Kadın aşağı inmiş hem de en dibe kadar
Çoban tutmuş ucundan Eşe yardım sağlamış
İp birden kaçmış elden işte bu olmuş kader

Çoban etmiş illallah karısını paylayıp
Yeter senden çektiğim kal da geber inşallah
Örter kapağı birden işte böyle söyleyip
Dönüp de gelir eve ağzı sıkı maşallah

Günleri böyle geçer huzurluymuş sofrası
Kurtulmuş ya köylüler Cadı zaten hakirmiş
Komşular da sormamış kimsenin çıkmaz sesi
Uzun lafın kısası İçten-içe şükürmüş...

Aradan çok uzunca bir süre geçti derken
Yine de meraktadır aklı kuyuda bazen
Yerken içini şüphe kurtulsa da karıdan
Yazan kader olunca bir kurt düşmüş beyine

Uyanmış uykusundan gecenin bir yarısı
Yaman bir düşüncede gitmeğe karar vermiş
Karısı ne durumda üzerini giyinmiş
Durmuş yola koyulmuş geçirmeden hiç zaman

Sabah gün ışırken varmış kuyuya
Kuyunun üzerindeki taşı hafifçe
Yana iterek içeriye bakmağa çalışırken

Kuyudan bir cin çıkar Allah şükür diyerek
Taşı iter süratle kuyuyu hemen kapar
Eğerek başcağzını selam verir koyudan
Öper çobanı sarıp akıtıp sevinç yaşı

Öylesine kalır çoban çıkaramaz bir mana
Şaşkınca bir bakışla süzer cinin halini
Sana ne yaptım da sevindin söylesene
Selini akıtırsın gözlerinden taşkınca





Diyerek bir sual edince
Cin:

Yıllar yılı burada saklanmıştım günahtan
Ermek için murada bahşedilen felahtan
Geldi bir cadı kadın altı ay kadar önce
Dedim çare nerede beter çıktı her ahtan

Tövbemi tuttum yine sabır ile sakındım
Dert ile yandı sine çaresizce bakındım
Yemin ettim kim gelip bu kapağı açınca
Ne dese kendisine bahşetmeği çok andım

İşte durum bu senin için yapmamı istediğin bir şey varsa emrin olur
Dile benden ne dilersen demiş

Ben bir garip çobanım baharım geçti gitti
Sürerim bu dönemde şu ömrümün yazını

Bizim memlekette varlı bir sultan yaşar
Gelin almak isterim işte onun kızını

Baharım naçar geçti nasıl oldu hiç sorma
Mutlu sürmek isterim hayatımın güzünü

Sakın ha soru sorma bu da sana bir şartım
Umarım mert birisin ve tutarsın sözünü


Cin demiş ki kolaydır alırız prensesi
Bir ince oyun yapar kırarız her nazını


Ben onu hasta eder cinletirim dellenir
Sen gelip sağ edersin olur nikâh izini

Bir şey anlamaz garip
Çok şaşırır bu lafa
Sualle cevap verip
Der ki anlat bu safa

Avcı avını kollar
Olmasın sakın tuzak
Zaten haram bu yollar
Cincilik bana uzak

Gülümsemiş Cin ona demiş bak anlasana
Ben kızı delirtirim kolaydır bu iş bana

Kimseler derman olmaz Allah’ın izni ile
Babası çare desin kızına yana yana

Hekimler türlü yolu denesinler nafile
Biraz sabır ederek sıranı sakla sona

Sultana şart söylersin nikâhı ödül ile
Dersin sağlık bulunca ben talibim kızına


Seni gelmiş görünce giderim ben rızayla
Yeter diye fısılda ikiletmem hiç sana

Mademki dostuz dedik bana şu sözü söyle
Kızı aldıktan sonra herkes kendi yoluna

Bir yerlerde duyarsan bir cin olayı böyle
Sakın ha gelmeyesin bil sebep benim buna

Çoban söz verir candan
Der ki dürüst herifim
Duysam gelmem arkandan
Ahde sadık şerifim

Oyunu uygulamaya koyarlar
Prenses cinlenmiştir
Ülkenin dört bir yanından
Cinciler sihirbazlar hekimler
Gelir fakat kızı kimseler
Sağlığına kavuşturamaz...
En sonunda çoban saraya gelir
Padişaha şartını ileri sürer
Padişah böyle bir derde dermen olacak olan
Kişiye kızımı seve seve veririm der
Anlaşma yaptıkları gibi
Çoban Cin'e fısıldar


İşte geldim ey dostum
Hadi bırak git kızı
Sana olmaz bir kastım
Tutarım verdim sözü


Yolların açık olsun
Çokça razıyım senden
Ömrün neşeyle dolsun
Bir arzun var mı benden

Cin cevap verir

Dostluğun baki bende
Arzum dürüst kalasın
Güvenim vardır sende
Bunu böyle bilesin


Prenses iyileşir
O şaşalı düğünlerden biri yapılır
Çoban artık Prens olmuştur sarayda
Mesut bahtiyar yaşamaktadır
Son derece iyi huylu olan bu çobandan olma prensten herkes memnundur
Bu mesele dört bir yanda duyulmuştur
Bu arada
Komşu ülkeden elçi gelir
Komşu ülkenin Prensesi de cinlenmiştir
Kimseler onu iyileştirememiş
Dahası O ülkenin padişahı
Prens'i kızını tedavi için davet etmektedir
Padişah komşu ülkenin sultanı ile çok iyi dosttur
Prens'e bu işi halletmesi için ricada bulunur
Ancak Çoban-Prens olmaz yapamam diye tutturunca
Karısı bunu sebebini sorar
Çoban önce anlatmak istemez
Kadın bu ya o meşhur tabir ile
Kocasının altından girer üstünden çıkar
Ve de meseleyi anlattırır
Prens her ne anlatırsa anlatsın kendisini boşamayacağına
Ve bu anlattıklarını kimseye anlatmayacağına söz alarak
Olanları anlatır

Sözümü nasıl yerim
Gitsem Cin'e ne derim
İşte böyle vaziyet
Budur benim kederim

Karısı biraz düşünür
Der ki sen merak etme Cin'e varınca
Böyle söyle diyerek bir akıl verir




Bu mesele aslında tarihte eskidendi
Kadın fendi neslinde bir cini bile yendi

Prens varır Ülkeye Cin içerler dostuna
Namert mi çıktın yoksa varamadım kastına
Böyle deyip prense bir azarlar üstüne
Bu mesele aslında tarihte eskidendi


Prens demiş sakin ol bir haberim var sana
Kurtulmuş kuyudaki o felaket curcuna
Haber almış yerini gelmektedir bu yana
Bu mesele aslında tarihte eskidendi



Cin bunları duyunca terk etmiş o diyarı
Yine başka bir kadın vermiş ona ayarı
Hanım deyip geçmeyin bu da olsun uyarı
Kadın fendi neslinde bir cini bile yendi

Aykıri-Cahit Telkök 21-04-2012