Kalenderî

Aklım divanem oldu, medet sende huşum ol,
Bağlandı düğümlerle, gönül gamlı düşüm ol.
Zor bahtıma düştün ya; ne sevdâyla sarıldım,
Zulmetme, haşin olma, su yakmaz güneşim ol.

Ayyaş şarabından mı, çekip bağrıma vurdun;
Kartal gibi yüksekte, dedim avcı eşim ol.
Özgürlüğü dağlarda, ya tutsaklığı kurdun;
Çöller de kanar Aslı, gözüm aksa yaşım ol.

Güldükçe yanaklarda ikiz gamze bulan yâr,
Aşk tılsımı uğrunda, gözüm üstü kaşım ol.
Baş koyduğu gerdanda saatlerce kalan yâr,
Ben bende, gizim sende, izim sende başım ol.

Ey Vuslatî duydun mu? Yağan kar ayazından;
Yâr gönlüne ay çarpsa, yanar kor ateşim ol.
Gül kadrini bilmek mi, şayan al beyazından;
Kabrimde hazır ol ya, ya bülbülce kuşum ol.

Osman Öcal
Şayan: uygun, münasip

mef'ûlü mefâ'îlü mefâ'îlü feûlün