KAMER (Gülce/Çaprazlama)

BOĞAR, ufku sararak kızılca tülleriyle,
Biten günü öldürür an be an batan GÜNEŞ.
Kainatın rahminden sayısız yıldız DOĞAR,
EŞ yok mu sana hani? Gökte süzülen kamer...

Yüzünü görmeyince tatsız, tuzsuz AYAZLAR,
HALELERİN nerede? Ben mi göremiyorum.
YAZLAR, baharlar, kışlar yolunu mu şaşırdı?
Ya da sende bir şey var şaştı MERHALELERİN...

SU ELER bulutlardan arzdan gelmez mi sana,
Ya lal olmuş güllere şakıması BÜLBÜLÜN?
Bekle! belki ulaşır yolladığı BUSELER,
GÜLÜN kızıllığından yanıp küle dönmezse...

Bütün yer yüzü etsin senin ile YARANLIK,
ZEMİN DE ışığının, aydınlansın nuruyla.
KARANLIK suları öp! sular yakamozlansın,
Şu yer yüzümü şenlet geliver gece İN DE...

KENDİSİ, bizzat sana uzatmıştı elini,
O cehalet devrinde senin için SAADET! ..
Kamer, hatırladın mı? güllerin ''EFENDİSİ''
ŞAHADET parmağıyla seni gösterdiğini...

Recep ODACI

Şahanesin Recep Kardeşim...
Çok teşekkürler...
Devam...