Karanfil Kokulum

Ağlama ayrılığa sevindirme arsızı
Mutluluğu gasp eden acımasız hırsızı
İçime çöktü zaten inceden ince sızı
Daha elimiz birken bil karanfil kokulum

O elmas bakışların yüreğimi yarıyor
Gözlerim gül çehrende gülüşünü arıyor
Sol yanım dualarda her an seni sarıyor
Haydi hoşçakal derken gül karanfil kokulum

Hislerimi katlayıp derinlere sakladım
Virane görüntümü görmeni yasakladım
Süveydanın en mahrem köşesini yokladın
İçim içimi yerken hal karanfil kokulum

Güneş'te ufuklara buseyle eder veda
Ve berdevam ederek sürer gider bu sevda
Sayılı gün tez geçer bir kısacık elveda
Yine de böyle zorken kal karanfil kokulum

Ümran Tokmak