Nedir bu heyecan, bu tutku derin?
Zamansız titreyen yürek telim
Kıpır kıpır!
Önüne geleni silip süpüren
Sevgi selim...
Elin umurunda olmayan, benim!
Bulup yitirmediğim
Yitirip bulmadığım duygularım,
Karceylanım...


Ne kavak yeliydi ne deli poyraz bu esen
Bir deli sevda idi başımdaki, allasen!
Desen ki; " içirsene özünü bulutların!"
O vakit bulut olur gözlerim de; Gör seli...


Alışkın değilim ’ yılkı atı mutluluklarına’
Dayan ha, yüreğim! Dedikçe, direndi
Rüzgarın gücüne, omuzlarım!
Tıknefes...
Ne canım var ki?
Bir serçe yürek, bir minik beden!
Ben şimdi nasıl
Nasıl ederim?
Tutuştu elim ayağım! Aşığım, aşık
Karceylanım...


Bilmediğim iklimler örseledi. Ruhumun
Savrulmasından korktum, aşkın coğrafyasında!
Serçenin gagasında buğday deni yediğim,
Deryasında yüzerek tutunduğum rıhtımın...


Tut...
Sıkı tut elim!
Hasret gitmek istemiyor sevdaya yüreğim
Sahiplen!
Bu yüzden ürkülerim
Aşka ıraklığım bu yüzden!

Ben
Terkettim sancılı yalnızlıkları
Soyundum
Sürgün sevdaların yıldızsız gecelerinden
Sende çoğaldım, tutkuyla!
Niye?


Korkulu kabusların çığlığında sen yoktun,
Geceler düşmanımdı, zaman unuttu neler...
Soktun kovana çomak, arıları ürküttün,
Masal kahramanımdın sen ve yedi cüceler!


Ah... Çocuk yanım !
Yine örselendi buğulu gözlerim!
Hani
Babasız çocukların kavuştuğu an var ya babaya!
Ayrılıkların kavuştuğu, sevdaya...
Hani
Sevgilinin kenetlendiği an var ya el ele!
İşte...
İşte, o an içim de armoni karceylanım
Türküler yakarak sevdaya...

Refika Doğan - Antalya 2009




not:şiirinin hece dörtlükleri aynı zamanda ÇAPRAZLAMA kafiye.
Ve "Karceylanım" sözcüğü şahsıma aittir.