"Ben Elmayı seviyorum diye Elma da beni sevmek zorunda değil!" demiş birileri (Kim olduğunu şu anda hatırlayamıyorum) ..

E iyi de kardeşim, biz insanız yahu meyve değiliz ki? ..

Ciddi ve samimi olarak düşünürseniz 'Neyi?' demiyorum, "Kimi?" hiç karşılık beklemeden seviyorsunuz gerçekten?

Sıralamaya, en koşulsuz sevilmesi gerekenler den başlasak mesela;

Allah! ım, Kendimi övmek gibi olmasın ama ben senin çok iyi bir kulunum; şu işim yolunda gitsin, şu kadar gün fazladan oruç tutacağım,
Sevgilime kavuşayım şu kadar mum yakacağım,
Oğlum-kızım şu okulu kazansız şu kadar tuz, şu kadar ekmek dağıtacağım, Şu hastalıktan kurtar beni, sana kurban adayacağım .
(Kurban etini çoğunlukla biz yeriz ama olsun yine de en büyük rüşvet kendimiz içindir, dikkatinizi çekerim)

Rüşvet vere- vere sevmek!
Ee, hani Yaratan ı sevmek karşılıksız ve koşulsuz du?..

En karşılıksız olması gereken veya hep öyle olduğunu iddia ettiğimiz Allah Sevgisi böyle de, ya diğer karşılıksız sevmelerimiz?

Annemizden; yaşadığı ve yaşadığımız sürece özveri, özveri-özveri, şefkat,ilgi ve sevgiyi had safhada bekliyorsak

Evladımızdan; daimi saygı ön koşulu ile bize yakışır bir evlat olmasını bekliyor ve bunun için gerekirse evladımızın hayatını cehenneme çevirebiliyorsak.(Ben bunu evlatlarıma çok yapıyorum da)

Sevgilimizden; o 'tamamen duygusal' ilişki de ilk günden itibaren karşılıklı ömürler yeniyor zaten; hem de afiyetle

Ben senin için şunu yaptım, sende benim için bunu böyle yap
Ben seni çok büyük sevdim, sen buna layık olmak için daha da büyük sevmelisin? (Pazarlığa bak ya!)
Ben senin için gelirim tabii ki ama, sende gelirken .........?

Evlilikte,eşimizden; Ben senin için saçımı süpürge ettim! Senin se kafanda hala üç tel saçın var!(Bu örnek yeter sanırım)..


Ortaya karışık AŞK lar da;
Ben hiç karşılık beklemeden sana aşık oldum.
Sen, beni sevmesen de olur.
Ben, seni sonsuza dek işte böyle bir aşkla seveceğim!" der birileri bazen.
"Hadi oradan! derim bende
Bir gün benim de sana aşık olabileceğim (ve sonrası sahneler) ihtimalini taşımadan kaç gün taşır ki beni yüreğin?."

Dostluk, arkadaşlık vs. zaten karşılıklı özveri alışverişi ile şekillenir/ büyür, ya da biter.

Peki, diğer tüm sosyal ilişkilerimizde karşımızdaki insanlardan ne bekleriz? Sevilmez sek bile mutlaka Saygı!

Sanal veya Reel hiç farketmez;Biz gerçek kimliğimizi ve kişiliğimizi 'insana saygı' boyutunda ortaya koymuşsak;kişiliğimize saygı, amelimize saygı,emeğimize saygı bekleriz karşılığında ve haklı olarak..

Bunu bu şekilde daha çook uzatabilirim ama sanırım lafı daha fazla uzatmaya gerek yok.
Şimdi "Ben elmayı seviyorum diye elma DA, beni sevmek zorunda değil" olabilir.
Ama, ben insanı seviyorsam insan DA, beni sevmek zorunda!
Çünkü, ben zaten sevilmediğimi bildiğim bir yerde veya kişiler le sevilmediğimi bile- bile beraberliğimi sürdürmem ki.


Lakin, bazı ilişkiler de sevgi bitse de, beraberlikler mecburen sürer;kardeş gibi (Çok ender olsa da), eş gibi (Çoğunluk la) biz yine de, ölümüne 'Saygı Görmek' mücadelesi veririz/sevmesek, sevilmesek te.

Yine çünkü, Sevgi ve Saygı her ne kadar bazı yerler de birbirine çok zıt gibi görünse de aslında bu iki kavram 'İkiz Kardeş' tir/
Meral- ce

Ya siz-ce?

Bu konu öylesine mi yazıldı? Tabii ki HAYIR!
Karşılığı? Okunmak, anlaşılmak ve anlaşıldığını deklare ettirtmek/

Bekleyeceğiz..

Sevgi ve Saygı ile

Meral Adak..

Bu tür yazılarınızı gayri GÜLCE EDEBİYAT' ta da okumak isteriz.
Hoştu..
İnsanda enaniyet-ben duygusu yok mu? O işte bütün suçlu.
Onu yendiğimizde ben-biz oluverir...
*
Teşekkürler...

Teşekkürler Mustafa Ceylan Hocam. Okuma ,yazmayı öğrendiğimden beri şiirler yazarım naçizane ama bu yürek yolculuğumda sizin gibi değerli bir Şair in aydınlığı ile yürümek benim için onurdur. Sonsuz Sevgim ve Saygımla..Meral Adak