Kavga

Gönlüm içindeki beni öldürdü
Ben benden davacı, ben bana mahkum
Serseri dilimle kavgaya düştü,
Azcık konuşmasa yas’ tan sanıyor.

Eline geçirse duman edecek
Tutup yâr ile hemen gidecek
“Sus artık, sus artık, sus be! ” diyecek
Sanki lisan bilmez taş’ tan sanıyor.

Aşk dendi mi yakın eder ırağı? !
Yosun gözlülere bitmez merakı.
Aynada dans eden başında ak’ ı
Kendinden değil de kış’ tan sanıyor.

Yârin sehpasında can vermiş gönül,
Kurumuş bahçeler, boyun bükmüş gül.
Altına çift döşek, tepeye püskül
Yapıştırmış gider, baş’ tan sanıyor.

Mustafa Ceylan