Kemalettin Kamu


Ahmet ÖZDEMİR
****************

Orta okula yeni başladığım günlerdeydi. Kemalettin Kamu'nun bir şiirini okumuştum. Şiirdeki çocuğun yerine kendimi koymuştum. Anneme sesleniyordum:

Anne, deniz nerde, yalımız nerde?
Hani gideceğimiz İzmir'e der de
Beni uyuturdun dizinde anne!

Geçende ablam da öyle diyordu
Bu bahar İzmir'e girmezse ordu
Kanmam sözünüze sizin de anne!

Yeşil bir bahara büründü dağlar
Bülbüllü bahçeler, üzümlü bağlar
Kimlerin işine yarıyor anne!

O bağlar nerede, bahçeler nerde?
Her akşam güneşin battığı yerde
Gözlerim İzmir'i arıyor anne!

Şimdi bir kuş olsam, kanadım olsa
İzmir'e giden yol eğer bu yolsa
Bir başıma bile giderim anne!

Bir çetin bilmece sorsam Paşa'dan
Söylemem memleket bağışlamadan
Mutlaka İzmir'i isterim anne!

Göz yaşlarım süzülüyordu. Çünkü bilmece sorarken öyle yapardık. Bir yer istemeden bilmecenin cevabını vermezdik. Sonra yıllar geçti. Henüz lise başlarında ana baba kucağından ayrı kalmanın hüznünü yaşadım. Gurbet duyguları bir mıh gibi yüreğime işledi. Kemalettin Kamu'nun şiirleriydi anlatamadığım duygularımın yansıması:

"Gurbet o kadar acı / Ki, ne varsa içimde / Hepsi bana yabancı / Hepsi başka biçimde // Eriyorum gitgide / Elveda her ümide! / Gurbet benliğimi de / Bitirdi bir biçimde // Ne arzum ne emelim / Yaralanmış bir El'im / Ben gurbette değilim / Gurbet benim içimde"

Yıldırım Gürses'in Uşşak bestesini her dinlediğimde o kadar duygulanırım ki, boğazıma bir yumruk oturuverir. İşte bizim ruh dünyamız: Biz gurbette değiliz ama, gurbet bizim içimizdedir.

Sonra üniversite yıllarında "Bingöl Çobanları"nın yerine kendimi koymuştum. Kemalettin Kamu'nun yaptığı gibi "Gönlümü yayla yaptım Bingöl çobanlarına" demiştim. Çünkü ha Bingöl, ha Sivas'ın Şarkışla ilçesi. Aslında şiirde konuşan yalnız Bingöl Çobanı değildi. Aynı zamanda kendimi yerine koyduğum şairin kendisiydi. Çünkü o, bir yolcu veya yabancı değil, bu toprakların yerlisiydi.

6 Mart 1948 günü Ankara'da yapayalnız yaşadığı Evkaf Apartmanının bir odasında kalp krizi sonucu öldüğü bir süre sonra anlaşılmıştı. O kadar çok istedim ki küçük büyük fark etmez bir yerden davet gelse de Kemalettin Kamu hakkında konuşabilsem, diye. İstanbul'da başta Büyükşehir Belediyesinin olmak üzere ilçe belediyeleriyle birlikte, Mart ayı içinde hatırı sayılır ödeneklerle; abartılı değil birkaç yüz etkinlik düzenlendi. Bunu elime geçen program kitapçıklarından görebiliyorum. Bir etkinlik de 65 ıncı ölüm yıl dönümü nedeniyle Kemalettin Kumu'ya ayrıldı mı? Hiçbir telif ödemesi yapmadan güftesine sahip olduğu şarkıları yayınlayan radyolardan, televizyonlardan biri on dakikalık bir programı Kemalettin Kumu'ya ayırdılar mı? Doğum yeri olan Bayburtlular, Ata yurdu olan Erzurumlular Kemalettin Kamu için ne yaptılar? Ben bilmiyorum. İnşallah bilmediğim bir yerde Kemalettin Kamu anılmıştır.