" Keşke hiç görmeseydim, sevmeseydim seni

sen benim
bitmeyen hasretimsin uzak kıyılarda
ne sular öpüyor dudaklarını
ne dudakların değiyor sularıma
aramızda kocaman nehirler akıyor
yalınayak düşler doluyor heybeme

Üzgün rüzgârlar esiyor şimdi gözlerimde
ayaklarım kan revan içinde, dizlerim yırtık
çileli bir yolcuyum kayıp yollarda
omuzumda dağ dağ özlemler
boynumda aşk fermanı
koynumda sana yazdığım şiirler
Leylasını arayan mecnun misali
kavrulurum her gün aşkın çöllerinde
keşke hiç görmeseydim seni
hiç sevmeseydim keşke

Sen baharda hayat açmış bir çiçek
ben cehenemde kanatları yanmış kelebek.
nasıl özledim aşk kokunu bir bilsen
bir bilsen nasıl yanar bu yürek yokluğunda
madem göremeyecektim yüzünü bir daha
duyamayacaktım sesini
keşke hiç sevmeseydim seni...
sevgilim demeseydim?

Ben hiç kimseyi sevmedim, seni sevdiğim kadar.
özlemedim hiç kimseyi, seni özlediğim kadar
çırpınıp durdu kalbim bir ömür hayatın avuçlarında.
şimdi mevsim ayrılık mevsimi, umutlar eylül, aşklar yaralı
ben zavallı bir kördüm
seni alıp kalbimin içine gömdüm
zamanın eskitemediği gözlerin, hala gözlerimin önünde
keşke hiç görmeseydim yüzünü
tutmasaydım sözünü
tanımasaydım
kanmasaydım .
yanmasaydım bu kadar
kapılmasaydım gözlerinin deryasına
aramasaydım saçlarının kokunusunu rüzgarlarda
kahrolmasaydım aşk için
keşke...

Senden uzaklarda nehirlerim kurudu
gözlerimde asılı kaldı yokluğun
her seher bir gül kanadı
bir yıldız ağladı her tan vakti
bütün umitlerim ateşinle kavruldu
bütün hayallerim rüzgarınla savruldu
yarınlara beslediğim ne varsa
sapı sedeften bir bıçak gibi yüreğime saplandı
Ferhat olup dağları deldim
kerem olup ateşten geldim de
seni özlerken ,
bir kalbimi yenemedim....
bir kalbimi...

Dağ başlarında duman
çöl yollarında mecnun oldum
aldığım her nefes
duyduğum her seste seni buldum
şimdi kimbilir nerdesin, kiminlesin.
kime bakıyor o güzel gözlerin
yıllar geçip gitti hala kanayan yerimsin
dilimin ucunda, başımın içindesin hala
keşke hiç tutmasaydım ellerini
gözlerimi gözlerine kenetlemeseydim
sana dair umutlar besleyip
kalbimi rüzgarlara vermeseydim

Dudaklarımda inlediğim her şarkı
bir ağrıyı taşıyor şimdi yüreğime
keşke bulut olup ağmasaydım senin için
yağmur olup yağmasaydım
keşke unutsabilseydim seni
hatırlamasaydım...
anmasaydım.
her aklıma düştükçe
öksüz çocuklar gibi,
oturup bir köşede ağlamsaydım.....
keşke...
keşke...




Nuri CAN
http://www.nurican.com

Annemin sakladığı eski defterlerden bir aşk şiiri "





Keşkeler çoğaltır sevgiyi, dayanılmaz kılar mesafeleri...
Keşkeler acıtır, kanatır yüreği ; uzakların vuslatsız mesafelerinde...
Keşkelerdir, yaşam damarlarımızı paramparça eden acımasız...Keşkeler, keşkeler...

Ve o keşkeler yazdırır bu nefis dizeleri, suskun dilin kalemle dostluğunda, kanayan yüreğin kağıda damlayışında...

Ana yüreği! hisseder sevgiyi, hisseder en çok gereksinme duyulanı ve hisseder; zamanı gelince o kargaburcuk yazılı anlamsız şeylerin aslında oğulcuğu için çok şey ifade ettiğini! yeri gelmişken, merhum anacığımıza da buradan Tanrı selâmlarımızla rahmet dileyelim.

Her zaman üretken, her zaman dolu, her zaman mağrur ve yalınlığıyla birlikte samimi dizelerin değerli kalemine, ustaya saygıyla, dostlukla...