KİMDİ

 
Gelen çoğaltmadı hep azalttı, şaştı kaldı
Yaşamda koştu hiç durmadan, düşüp doğruldu
Sarardı soldu, kırgın yürek, beden ufaldı
Yaşamda açmayan bahçelerde bir meçhuldu
 
 
Ağam paşam demedi  de ettiler kötürüm
Güdülme yetti artık deyince gördü zulüm
Çalıp da çırpma derken ağır verildi hüküm
Yaşamda sistemin çarklarında hep yoksuldu
 
Kaçıncı darbe bilmem ki saymadım,  fazıldı
Uçup giden hayaller, biten ömür darıldı
Olur mu yazgı zulüm deyip hemen ayıldı
Yaşamda bitmeyen sorgular, ne çok bozuldu
 
 
Yolu belirli halkın yanında hakça sapmaz
İnançlıdır, yetim hakkı der çalıp pay kapmaz
Garip denir de, cindir lakin adamı çarpmaz
Yaşamda dikti, elbet onun için yoruldu
 
 
Me fâ i lün / fe û lün / me fâ i lün /  fe û lün
 
Syb 50 yaş şiirleri, 20/ 03.01.2014