KONUŞAN TEPE

Ben, Semerkant şehrinde bir tepeyim
Tarihin Tepesi derler bana
Tarihler doğmuştur,
Tarihler batmıştır bende...
İki nesil, iki acı
Kin, öfke ve öç
Zaman mı kalleş
Yoksa kalleşler mi zamansız?

Gün oldu damar damar yandım
Gün oldu uğraştım, didindim
Abdestsiz ayağa dayandım
Dayanamıyorum sana
Semerkant'ım...

Minarelerdeki mıknatıslar
Yürekleri çekmiyor gayri
Ezanlar sustu...
Yitik ozanım sazına dokunup
Türküleri yakmıyor gayri
Ozanlar sustu...

Ya bu bulut ne?
Üstüme çöreklenen
Bu kara bulut...
Bu kızıl nefer, bu kızıl türkü
Nedir bağrımı oyan haç?
Unuttum dönek zamanı
Tarih tepe takla attı işte
Acaba mevsim ne, tarih ne, saat kaç?..
Bozkurt yürekli insanlar
Bozkurt bakışlı civanlar nerde?
Kılç kalleş, ok-yay kalleş
Kargalar uçuşur üstümde
Eteklerime sığınmış kızılca leş...
Düşündükçe eski günleri
Eşitlik, dostluk, kardeşlikleri
Hep yol yol oldum...
Kurtar Allah'ım bu çileden
Bu toprakları
Gayri mahvoldum!...

Mustafa CEYLAN
(1970)

Aradan uzun yıllar geçmesine rağmen güncelliğini koruyan çalışmanızı tebrik ediyorum üstad. Zaman ilaç olmamış henüz.