ANKARA-Çamlıdere-Şeyh Ali Semerkandî Efsânesi(GÜLCE-BAHÇE)


'Bedenim yağmuruna, gözüm yeşile kandı
Çamlıdere gönlümde, gönlüm Çamlıdere'de
Mekân kurmuş bağrında Şeyh Ali Semerkandi
Çamlıdere gönlümde, gönlüm Çamlıdere'de

Yüreklerin coşkusu aksediyor etrafa
Tek yürek, tek yumrukla ikilik kalkmış rafa
İşte cezbeden yanı, koş diyor o tarafa
Çamlıdere gönlümde, gönlüm Çamlıdere'de.

Hele yağmur altında koşuşturan insanlar
Gitmez gözümden asla insan ki insan yanlar
İşte konukseverlik ancak görenler anlar
Çamlıdere gönlümde, gönlüm Çamlıdere'de.

Bir de sinsin ateşi süsler rüyalarımı
Yedisinden yetmişe kurdular kutlu cemi
Yükseldi duman duman semaya yürek gamı
Çamlıdere gönlümde, gönlüm Çamlıdere'de

İslâmın Halifesi Ömer-ül Faruk yurdu
Çamkoru güzel mekân izciler çadır kurdu
Yer etti yüreklerde yine hedeften vurdu
Çamlıdere gönlümde, gönlüm Çamlıdere'de

Ya görmeseydim dedim bu müstesna beldeyi
Her yöremiz bir cennet korur isek elde/yi
Vatanım gözyaşımda akar durur sel deyi
Çamlıdere gönlümde, gönlüm Çamlıdere'de

Yetiştirmiş bağrında nice sevdalı yürek
Sanki yarışa durmuş işte söz işte erek
Diyeceğim şu idi fazla söze ne gerek
Çamlıdere gönlümde gönlüm Çamlıdere'de(1)
*
(S) ırların sırrı, göğün yerin diliydi
V(E) fakirin, fukaranın umut kandiliydi
Ça(M) lıdere’ nin bağrında yatıyor şimdi
Sem(E) rkant’tan gelen yolcu huzur içinde
Sığı® cık kuşlarının kanatlarında esintidir duası
Cümle (K) ırkların yüreği, insanlık mecmuası
Bütün K(A) dı ve hakimlerin büyükten büyüğüydü
Müslüma(N) ın gururu, âlimlerin süsüydü
Çilehâne (D) e çekip çilesini bakarsınız kırk yıl sonra
Çıka gelir (İ) kindi namazına beş kala belki
Şaşırıp kalmayın sizde e mi!
Yine Bursa’yı, Ankara’yı
Ve yine Kafkasları sarmışsa haşerat sürüsü
İnan ki,
İçinde ışıklar yanan gül terlemesinde tomur tomur
Duasıyla çıka gelir Şeyh Ali Semerkandî...
*
İsfahan’da beşiklerin ninnisi,
Cengizhan’da hakanların çehresi
Ey, ilimlerin çağıldayan pınarı
Yetimlerin, gariplerin çınarı
Kâbe-i muazzama imamı
Medine’nin türbedarı ey! ...
Üçler, yedilerle yan yanasın
İçimin içinde nur şelalesi sen
Ben yanarım,
................Sen yanarsın...
Rüyanı görürüm zifiri gecelerde
Çoban olurum senin gibi
Çimenleri yıkayan seherlerde
Duyarım, işitirim
Mübârek sesin gelir
Kıyamete kadar her Ezan vakti..

Diyar-ı Rum’u Anadolu yapan
Pirler içinden pir
Şeyh Ali Semerkandî’dir...

*
Geçerken Semerkant’ tan Anadolu’ya
*
Îmansızın biri
“-Ey pîr!
Duyduğuma göre
Bizim gireceğimiz cehenneme
Siz de girecekmişsiniz.
O zaman aramızda ne fark kalır
Ve bu nasıl olur? ” dedi.

Allah'ın velisi bu imansızı
Ateşle dolu bir fırının önüne kadar götürdü.
Kendi elbisesinden bir parça,
Bir parça da imansızın elbisesinden kesip
Attı fırının içine.
Fırının ateşi sönüp bittikten sonra
Baktılar ki
İmansızın elbisesinden kesilip atılan parça kül
Fakat
Velinin elbisesinden kesilip atılan ise yanmamış
Dokunmamış ateş ona.

Veli imansıza dönerek:
İşte Cehennem'de sizinle bizim aramızdaki fark
Buna benzer” dedi.

*
Ve Çamlıdere’ ye geldiğinde;

*
Pir
Çoban
Çoban Pir
Kuzuların
Buzağıların
Kırlardaki canı
Mahlukatın sultanı
Çamlıdere çobanı..
Bitkiler, hayvanlar
Ve tüm insanlar
Dilinde dil
Dost yürek
Çoban
Pir

*

Yaz gelende, yazılara yaz gelende
Tarlalarda cümbür cemaat, şen şakrak hava
Ekin yığınlarının gölgesinde ayran dolu testiler
Lıkır lıkır iç, serinlesin yanan bağrın
Paralı değil ki, bedava...

*
O güzelim gün
Ekinde oraktalar
Kadın, kız, baba
Başaklarda tebessüm
Toprakta çaba.
Ekinler sancılandı
Namaz vaktidir
Güneş mi, kamçılandı?
Pir duasıyla
Hilkâtin âhengidir.

*
Çoban Ali Semerkandî, sığır otlatanda,
Bir su bulamaz abdest tazelemeye
Vurur asasını yere “Bismillâh” deyip;
Ve ekler 'Çık, yâ mübârek!
.........................................Çık bekleme! Çık! '
Uğultunu duyarım yeraltından hem de apaçık.

Çıkar yerden gövde kalınlığında bir su
Yayılır hızla meyilli arâzide etrâfa
Yükselir tarlalardan kadınların sesi
“Zamanı mı su çıkarmanın şimdi,
.........................................Hayret, cık! Cık!
Her tarafı sel götürecek sanki işte apaçık.

“Ekinlerimiz su altında kalmasın ey Çoban
Demekle kalmadılar,
.........................................Kızdılar, bağırdılar...

O da suyun çıktığı yere bakarak;
...................................................- 'Ey mübârek su!
.........................................Ne çıktığın belli olsun,
.............................Ne de aktığın! ' buyurdu.

Bu söz üzerine suyun çıktığı yer,
Kuyu ağzı gibi olup hareketsiz dondu kaldı...

*
Morumsu tepelerin sinesinden fışkırıp
Kahkaha atan, halay çeken sularımız var
Sırça parmak büklümü saat camını kırıp
Zamanın bileğini büken sularımız var.

Yayla çeşmelerinde türküler söyleyerek
Yosunlanmış yalakta gönlünü eyleyerek
Yiğitlerle sohbette hem de heyheyleyerek
Yılan gibi kıvrılıp çöken sularımız var

Bereketli şifalı, büyük dertlere derman
Damla damla bir hayat, çağıl çağıl bir ferman
Göl, deniz, kuyu, ırmak; içlerinde binler can
Gece yakamoz diken, söken sularımız var
*
O târihlerde
Osmanlı pâyitahtı olan Bursa'da
Bir çekirge âfeti oldu.
Her tarafı çekirge kaplamış,
Mahsûlleri ve çiçekleri harâb etmiş idi.
Bu âfetten kurtulmak için,
Çare soruldu zamânın zirâatçılarından
Yapılan bütün araştırmalardan
Alınamadı bir netice.
Âlimlere, velîlere haberler gitti ulam ulam:
..........................................El atın ey erenler
....................................Bu “âfet-i çekirgeden”
.............................Başkentim ben
.......................El atın da kurtulam...”

Bu haber,
Çamlıdere'de yaşayan
Bizim Çoban Ali Semerkandî'ye de ulaştı.

Asâsıyla çıkardığı sudan bir miktâr
Gönderdi Bursa'ya.
Bu suyu,
Zarar veren haşerâtın
Bulunduğu bölgeye dökmelerini tembih etti.

Suyu Bursa'ya götürdüler.
Çekirge âfetinin bulunduğu bölgelere
Azar azar döktüler,
Çok kısa bir zaman içinde
Kayboldu çekirgeler.
Kurtuldu çok şükür
Mahsûller,
...........Bitkiler,
...................Çiçekler...
............................................Nasıl mı?
.......................................Başları beyaz
.........................Karın altları beyaz sığırcık kuşlarına
..................Açıktan davet yapıyordu su...

Geldiler yağmur gibi
Kondular kanat kanat
Ve
Yok ettiler çekirge sürülerini...

*

Bir dua okunur Çamlıdere’de şimdi
Bir dua ki birlik-dirlik üstüne
Ve
Eklenir, denir ki:
-«İlâhî Ya Rabbi!
İlâhî Ya Rabbi!
İlâhî Ya Rabbi!
Şu köyün, şu kentin
Dört bir tarafından
Zapt-ı ziraatinden
Olmuş olacak
Cünüdu'l-cerad,
Bambul, kımıl,
Ağkurdu, tırtıl,
Sinek, çekirge,
Kınacık, bit pirecik,
Fare-sıçan, yılan çiyan
Ve bütün haşereleri
Def-i refeyle Rabbim».
-“Amin! ”
-“Amin! ! ! ”

Mustafa CEYLAN

(GÜLCE-Bahçe)

------
(1) Zübeyde Gökbulut Sunguroğlu Şiiri