ERZURUM-GELİN TAŞLARI EFSÂNESİ (Gülce-Buluşma)

Gölgeler içinde sisli seherler
Dağlar mı delindi, çöktü mü yerler ?
Tanrım yüreğime sabır sebat ver
Sorun kardeşime sevdiğim nerde ?

*

Anadolu baştanbaşa
Doludur gelin efsânesiyle…
Nesilden nesile,
Dilden dile dolaşa dolaşa bu efsâneler
Gelmiştir günümüze kadar.
Benzerler birbirine çoğu kere
Edirne’den Kars’a Sinop’tan Antalya’ya
Değişse de yöreler,
Gökçe gelinler geçer dağ başlarından
Cılga yollardan at üstünde
Ve eşkiyâlar basar geceleri
Keserler dağların göğsündeki belleri
Yalvarmaz, yakarmaz
“Kulun-kölen olayım”demez
Ve asla esir olmaz
Anadolu gelinleri.
Açarlar kınalı avuçlarını göğe
“Ya taş et, ya kuş et Rabb’im”diye
Yapışırlar göğün iki yakasından…

Bu
Kez
Size
Anlatacağım gelin taşı efsânesi
Erzurum Aşkale Kandilli Bucağı
Merdiven Köyü’nden olacak
Kulak verin hele diyeceklerime…

Evlenme çağına gelmiş bir yiğit delikanlıya
Bir gelin gelecektir komşu köylerin birisinden
Gelin alayı düzülmüş, düşmüştür yollara
Töredir damat bulunmaz, bulunamaz gelin alayında
Bekleşir evin damında sabırla o…

Gelin alayı içinde
Erkek kardeşi de vardır damadın
Bir istirahat anında görür yengesini
Bir ateş düşer içine
Vurulur yengesine.
Baktıkça bir hoş olur
Ve bir süre sonra gelin de
Karşılık vermeye başlar bu bakışlara
Ve bunlar birbirine baka baka
Köyün giriş yerine kadar gelir
Gelin alayı .

Gelin alayı
Tam köye gireceği sırada
Taş kesilir oracıkta
Gelinle damadın erkek kardeşi.

O günden beridir
Köy girişindeki bu taşlara
Tükürmeden veya taş atmadan
Geçmez köylüler
Geçemez ki…

O günden beridir
Dam başına bir damat çıkar
Çınlatır yeri göğü türküsüyle
Der ki :

Dağlar duman duman, yollar toz toprak
Bana şu feleğin ettiğine bak
Kendi sinemdeymiş yılan, çıngırak
Sorun kardeşime sevdiğim nerde ?

O benim kardeşim, ben ağabeyim
Kime güveneyim, kime ne deyim ?
Gökçem taş kesilmiş nasıl edeyim ?
Sorun kardeşime sevdiğim nerde ?

Kayboldu güneşim, ay’ım kayboldu
Doluya, boşa da sığmaz; ayb’oldu
Merdiven köyü de tükrüğe boğdu
Sorun kardeşime sevdiğim nerde ?

Mustafa CEYLAN

Of of offffffffffffff... Yaktınız hocam, yaktınız! Benim memleketimde beninm sesimi alıp ses etmişsiniz kaleminize! Hem de ne ses! Böyle bir uhteşemliği nasıl ve hangi sözcüklerle dillendireceğimi bilemiyorum! Çok ama çok güzel, çok etkilendim tekniğiniz ve o tekniğin sözlü görkeminden! O muhteşem, mahir kaleme derin saygımla, başarılarınızın devamı dileklerimle, dostça...

Çok teşekkür ederim...
Çok sağolun...
Karınca gölgesi olmaya çalışıyoruz işte...
Gülce-EFANELER PROJEMİZİ tamamlama gayreti içindeyiz...
*
Teşekkürler...

Usta kalem yazarsa böyle yazar.
Gülceyi var eden dosta selam.
Abi seni okumka bir zevke bilesin

Gülce'yi ben var etmedim...
Gülce' nin kapısında bir "hizmetçi" olabilsem ne mutlu bana...
Gülce, milletin bu asil ve yüce milletin şiire sevdalı yüreğinin eseri. O yüreği taşıyan şairlerinin, kalem erlerinin eseri.
Gülce, asırların sanat susuzluğuna can verici damla, karanlığı delen ışık, çağlayan dil şelâlesi...
Ve
Ben, o'nun kıyıcığında şiir sandığım küçümen gemilerini yüzdürmeye çalışan bir bebeğim...
*
Teşekkürler...
Selâmlar, saygılar...