Hediye ve İsa Kızılöz' e...


Onca sevgisizlik onca yoz’un içinde dünya...
Direndik gül aşkına, masallarımızla
Dikenlerin acısına.
Masal! Sen açana değin feri loş gözlerini
Ve minik avuçlarını dünyaya
Ne masallar dinleyip uyudu,
Ne uykulardan uyanıp sığındı masallara, insanlık!
Belki kara belki ak,
Ama her masalın rengi var mutlak
Ve her masalda, görünmeyendi muğlâk!
Berfin duygularla çağladı, yeşerdi ilk masalımız
Şimdi mağrur bir zambak, çoğaltan renkleriyle...

İlk sıra beyazındı, bakir bir sayfa ile
Türküler besteledi; do- re- mi- fa- sol –la- si
Yol verdi mercanlara, aklında yok ki hile!
Her tınıda inledi, notaların şehveti…

-Bir Masal’ ımız olsun;
Dinlerin dilleri,
Dillerin evreni dolaştığı gibi…
Renklerin gökkuşağı Hediye…
Umudu ve kardeşliği takıp kanatlarına güvercinin,
Özgürlük türküleriyle yazsın barışı ufuklara.
Türkülerimiz olsun masal,
Masal’ ımız türküler…
Damla damla özüne akan ağıtlarıyla
Hoş gelsin hoşlukla gelsin, haykırsın
Hançerlenmiş emeğin iğdiş edilen şeceresini,
Yeniden yazsın;
Yosun tutmuş, cılkı çıkmış
-canına okuduğum-
Sevdayı- dedik.


Dün, yanan bir lav iken ağustos on sekizi
Yıl iki bin on bugün...Kızılöz hasreti sal!
Savurarak külleri, kalsın parmağın izi
Tutun döşüm üstüne, tutun! Hoş geldin Masal...

Refika Doğan-Antalya 2010 Kasım

berfin: karbeyaz, temiz, pak