Aziz Nesin'e hiç kızmamak lâzım...
Mizah, hem de en kara mizahtır yaşananlar.
Bir tarafta emekli milletvekili maaşları, öte tarafta benim gibi emeklilerin maaşı. Bir yanda hatalı istihbarat, öte yanda 35 ölü. Ve sokaklarda terör örgütünün veledlerinin ellerinde molotof...
Ne oluyor?
Nereye gidiyoruz?
*
Neyse...
Öylesine derin ki yaram.
Vatandaş Osman' ı çağırayım ki biraz gülsün halime. O güldükçe ben de güleyim kendi halime.

*
Sözümü nereye getireceğim?
Ah karmakarışık kafamın içi. Gündem o kadar dolu ve sarsıcı ki, kalemim hangi konuya yaklaşsa içinden binlerce ah çıkmakta.
Sonra,
Vaz geçmiş fidanım bizim köyde çobanlık yapmayı bırakmış, en uzak ülkelerin kurtarıcılığına talip.
Hayret valla...
*
Şimdi şu aşağıda yayınlayacağım bir kaç fotoğrafıma, kesinkes "Ucu sivri ayakkabı destanı" nın kahramanı katıla katıla gülecektir.
Buyurun bakın bana...




Gördünüz manzarayı değil mi?
Burasının adresi şu :

Çalışma ve Sosyal Güvenlik Bakanlığı,
ANTALYA BÖLGE MÜDÜRLÜGÜ
BAGLI ILLER: ANTALYA, ISPARTA, BURDUR
Adres Tahıl Pazarı Mah. İsmet Paşa Caddesi No: 47/B 07040 - Antalya
Telefon (0 242) 243 47 70
Faks (0 242) 243 47 71
E-posta antalya@csgb.gov.tr

Evet, bu kamu kuruluşunun vatandaşlara sokakta sunduğu MOTOSİKLET MASASI hizmetini görüyorsunuz...
İsterseniz, bu yazıyı okuyunca şu mail adresine bu yazının linkini de gönderin.
Bu kadar şahane, bu kadar muhteşem bir vatandaş hizmetini yeryüzünün bir başka ülkesinde göremezsiniz..

*
Oysa,
Ben oraya,aylarca çalışıp da maaşımı alamadığım için derdimi şikâyet etmeye varmıştım. Oraya gelen herkes de aynı şekilde dertliydi yani. Kapının girişine bağlanan bir yaratık(adam demiyeceğim) insanları sanki tekme tokat dışarı kovuyor, formu verip, nerde yazarsan yaz, gel, ben inceleyeceğim diyor delicesine, ne dediğini bilmiyordu.

Hayret ettim kaldım.
Kamu hizmetinde 25 yıl görevler yapmışım. Daire Başkanlıkları, Başbakanlık Müşavirliği dahil çok önemli görevlerde bulunmuş bir makina mühendisiydim. Kapıda bağlanmış adamın biz dertli ve şikâyetlerini anlatıp yazacak vatandaşlara sunmak durumunda kaldığı masanın güzelliğine bakın.
Ya da oturup ağlayın...
Yok yok vaz geçtim ağlamayın, basın kahkahayı...
O aşağıda, yukarıda mü dürüm...
Dürüm dürüm halim benim, kalemim elimde...
Gülme Vatandaş Osman halime bakıp bakıp...
Dünya kenti ANTALYA burası...
Yıl mı, 2012 ye bir ay kala...
*
Çekil kenara bi koltukluk yer ver Osman...!...

Hocam motosiklet masa ise hizmet binası da karavandır o zaman. O kapıya bağlanan yaratık da çeki demiri. Güler misin ağlar mısın. Türkiye' min halleri. Ucu Sivri Ayakkabı Destanı nın kahramanı katıla katıla güler bu işe.

gazlı masa. pedalli de olabilirdi. döndür döndür yaz.

Dua et sen Ceylan hocam Motormasa mı Motrosiklet masamı ne bulduğuna!
Oraya bir banyo küveti falan koysalardı ne yapacaktın?
Küvet içerisinde mektup yazana yanına da promosyon diye bir kilo kil koysalardı ne yapacaktın?
Artık gülünecek bi durum olmadığını gördüm.
Trafik polisi önünde araçlar trafik ihlali yapıyor ve ben; "Memur bey adam alelen sizin gözünüz önünde trafik ihlali yapıyor siz ses etmiyorsunuz" vs. deyince Polis bana "Arkadaş siz uzaydan mı geldiniz burası Türkiye" demezmi? Artık Türkiye dünyadışı bir ülke den çok bir yaşam alanı gibi sanki.
Afrika düzelir ama bu memleketin düzeleceğine inanmıyorum.

Kurumlara ve kurallara güven ve itaatin, saygının aşağı çekildiği bir zaman tüneline girdik de; ayılmadık, ayılamadık...!
Yazık, çok yazık! Kurgu değil de gerçek olması daha da yazık! Canım Türkiye' m, güzel ülkem; sen ağlama, ben ağlıyorum (ya) !

Teşekkürler hocam...

Ağlanancak hallere gülmek gibi güzel bir huyumuz var iyi ki!! Yoksa ne olurdu halimiz???