Firavun ne kadar acımasızdı,
İçi nefret doluydu.

İşkence görenlerin
Yolu Allah yoluydu

Bu Firavun mel'unun
Saraylarında
Hazinenin bekçisi
Bir vezir vardı
Eşi Maşite hatun.
O Firavun'un
Kızına hizmet edip
İmanlı kalple
Dadılık yapıyordu.

Hazreti Musa'ya kalpten inanmış
ALLAH'IN aşkıyla gönülden yanmış
İbadetlerini çokça yapardı
Gizlerdi imanı, kalpte tutardı.

Elinden tarağı yere düşürdü,
Eğildi almaya hem de şaşırdı.
Farkında olmadan“Besmele''çeker
Kız bunu duyunca dadıyı yakar.

Kendince kızmıştı suç saydı bunu
Anladı Maşite gelmişti sonu.

Koştu babasına haber eyledi,
Başka tanrı bulmuş diye söyledi.
Kudurdu Firavun deliye döndü
Baykuşlar o anda haneye kondu.

İmansız Firavun ben İlah derdi
Kalbi yumuşamaz setleri gerdi.
İçi sızlamazdı vicdanı yoktu
İman edenlere hançerler soktu.

Benden başka tanrı var mıdır söyle
Doğru mu duyarım nedir bu böyle.

Maşite der
Haşa! Ey
Firavun sen

.Sen
...Fanisin
....Yok olacaksın.
..... Fakat bizim Rabbimiz
...... Olan Yaradan fani değil
.........Ebedidir.. Musâ aleyhisselâm
O'nun Peygamberidir ALLAH birdir dedi.

Çılgınlara dönmüştü duyduğunda sözleri
Yerinden fırlamıştı o mel'unun gözleri
Öldürtmedi hemence olsun ibreti âlem
Mevlam izin vermezse oynar mıydı ki kalem.

Gerdimişti çarmıhlara tırnaklarını söktü
“ALLAH! ” dedi Maşite, gözyaşlarını döktü.

İmtihanı büyüktü direniş zordu
Yüreğe damlayan alevli kordu

Ey Maşite İlah, kabul etmezsen beni
Beş yaşındaki yavrunu
Gözlerinin önünde öldüreceğim dedi.

Biliyordu Maşite, imtihan oluyordu,
Canda takat kesilmiş tevhidle soluyordu.

Çıldırmıştı o kâfir.

Beş yaşında kızın boğazın biçti
Dayanır mı yürek binlere böldü.
Ananın yüzüne al kanlar saçtı
yürek param parça gözü yaş doldu

Sanmayın ki burda işkence bitti
Firavun’un zulmü canlara yetti

Annenin bebeği vardı ki süt kuzusu
Ayırmışlardı candan çok ağırdı sızısı

Baktı ki dönmüyor Maşite haktan
Beş aylık bebeği getirtti çoktan.

Ana ile kuzu
Kavuşmuşlardı günler sonra
Ne zordu onlar için ayrılık
Ne zordu kavuşamamak.

Anaya hasrettir günlerdir bebek
Ananın bağrında bin acı öbek.
Durmuyor yavrucak gördü ya ana
Emmek istiyordu ah kana kana.

Şeytan geldi anneye vesvese verdi hemen
Dilden inkar et dedi kuzuyu kurtar aman
Bir an desemmi diye düşünceye dalmıştı
Yavrum kurtulsun diye böyle karar almıştı

Beş aylık o yavru geldi dillere:
“Ey anam imanı verme sellere,
Her şeyini verdin ah beni de ver
Amma imanını sakın verme” der.

Üç gülü perişan etti soldurdu
Kocayı ağlattı saçın yoldurdu
ALLAH, lânet etsin ey mel'un sana
Yaşattın ya bunca acıyı bana.

Anlamıştı melun koca da mü'min
Koca bir ateşi yaktırdı hemen
Kaynata kaynata nasıl eritti
O dört mü'min o an cennete gitti.

Sevdikleri birer birer kesildi
Onca zaman zulüm gördü
Yaraya tuz basıldı

Ya Rabbel Alemîn bu ne güzel bir İman
Gonca gül Maşite'ninTevhid dilinde her an