Sana koştum
Ardından ıssızlığımın,
Beynimdeki uğultulardı sebebi;
Gece yıldızların indiği,
Ak giysili sokağımdan
Sana kaçtım.

Bir huzur,
Bir sükûn bekledim belki,
Ne mümkün?
Yine dırdırla karşıladı çileler,
Yine vır vırlara kapı açtım.

Karanlık sandığım günler aydınlıkmış oysa
Güneşin buzulunda şimdi,
Zehir içtim.

Ölüm bile huzur vermeyecek anlaşılan,
Aklarda karamsarlık,
Karalarda umut;
Pembenin yalanında,
Morun kızılında harabat,
Bekleme yok gayrı ikindi,
Gecelerde abat.

Ebet,
Şu sonsuzluk dediğin şey,
Cehennem ateşi yakacaksa eğer,
Ne yaşamda huzur,
Ne ölümde sükûn?
Boş kalan yollarda seyahat.

13.Kasım.2011 10.40

Ahmet İDRİSOĞLU

Kalabalıklaşırken yalnızlaştığımız ve her yalnızlığımızda kendi kalabalığımızla aslında ıssızlaştığımızın çok açık, acı itirafı bu dizeler. Sanki bir çoğumuzun adına tercüman olmuş şair... Sanki her dizede kendi sitemkâr isyanlarımızın sessiz harflerle çığlığa dönüşümü, dizeler...

Sevgiye gebe beklentilerin umarıyla sevilene koşmanın, medet umarken ondan; hüsrana uğratılarak tarumar edilmenin...
Yüreğin sığınmak istediği o naif, o erinç addedilen kuytunun, tezat dolu hoyrat hırçınlığıyla duyguların, beklentilerin yerle bir edilişinin...

Karanlıkla eş değer görüp sitem edilen, huzurdan uzak günlerin "beterin beteri... karşılaştırmasıyla" aslında aydınlık huzur dolu günlermiş gibi öpülüp başa konulması gerektiğinin; yani olanla yetinmenin, teslimiyetin, boyun eğişinin...

Aydınlıkta karanlığa mahkum olmanın örselenmişliğiyle; ışıltılı bütün renklere olan güven sarsılmasının, karalardan umut aranması ve ölümün bile o iç huzurunu sağlayamayacağı bir karamsarlıkla yüreğin kendi içine çekilmesinin,
Gün ışığında değil, gecenin karanlığında / kendi içselliğinde /kendi ıssızlığında gönenç aramasının hüzünlü ifadeleri...

Böylesi bir ıssızlıkta, böylesi bir cehennemde, sonu olmayan bir gelecek zamanın düşünülmesi,
Bu yolda nefes tüketilmesi elbette bomboş bir yolda seyahate benzer!

Ömür!...

Ömür dediğimiz şey nedir ki? Ve yüreğin yaslanacak bir dalının olmamasıyla beyhude geçen hayat yolundaki seyahatin katkısı ne ola ki ömre, bana / sana / bize...

Çok güzeldi dizeleriniz, muhterem üstat...
Dileyelim ki, bütün bunlar şiir dizelerinde sonsuza akan söylemler olsun!

Usta kaleme saygı ve dostlukla...

Muhteşem bir şiir kritikle karşılaştım değerli yorumunuzda. Sanki kalbim avuçlarınızdaymış gibi hissettim.
Hep söylerim, şiir anlamak için okunur.
İyi ki varsın kardeşim, bu değerli yorumunuz okuyucu olduğumuzda bizlere örnek ve ibret olsun.
Sonsuz teşekkürlerim ve kalbi sevgilerimle...