Muhalefet İhtiyacı

Siyaset sahnemizde senaryolar ve yeni perdeler, seçim takvimine göre birbirini takip edecek. Tek sebep var. O sebep de AKP’yi “istemezük!”… Başka bir sebep yok.

Oysa, bana göre siyaset, millet ve memleket meselelerine çözüm üretme mekanizmasıdır.

Şu dağınıklığını toparlama telaşına düşen muhalefet kanadımıza bakın… Sandık ufukta göründü ya, bir telaş, bir çaba ki… Fakat, bu birleşmelerin "yapay birleşmeler " olduğunu yapılacak ilk seçim sonrasında bu millet görecek. Şimdiden atılan nutukları bir kenara not etmeli… Dağınıklığı toparlamak ve güç oluşturmak, güçlü olmak ve her ne şekilde olursa olsun parlamentoya girebilmek adına bütün bunlar.

Milletvekili olmak, oysa, vekaletini talep ettiği milletin dertlerine çareler sunmakla olmalı. Çözüm önerileri sunmakla yani…

Aksiyon, reaksiyonu doğurur. Etki-tepki meselesi yani…

Fakat, ne yazık ki, bugün tepki sadece mevcut etkiye karşı, yani AKP ye karşı “örgütsel” bazda bir tepki. Oysa bu tepkinin “siyaset mekanizmaları” içinde çeşitli çözüm önerilerinden oluşan bir çeşit “umut reçeteleri”nin de olması gerekmez mi?

Sırf oylar bölünmesin diye mi bu birleşmeler? Bence asıl sebep, milletin geçen seçimlerde sandığın dibine kilitlediği anlayışların dirilme çabalarıdır. Başka hiçbir şey değil.

Öyle değilse, bu derlenme-bir çatı altında birleşme gayretlerinin topluma sunduğu ya da sunacağı umut projeleri neler?

Uzun bir zamandan beri tartışa tartışa bir türlü hal yoluna koyamadığımız başta “türban-başörtüsü” gibi "yapay sorunlar " hakkında bile görüş serdedilmiyor, birleşenlerden.

Ekonomi, ticaret, sanayi, tarım ve diğer sektörler ile AB-YÖK-İMF vb. konularda fikir ve gönül birlikteliği mi var? Varsa neler? Bütün bu temel meselelerde düşünce ve ufuk çizgilerini çizmeliler ki, birleşmelerin anlamı olsun.

Madem aynıydılar da bunca sene niye ayrı durdular?

Dün de belirttiğimiz gibi, geçen seçimden bu yana TBMM çatısı altına girememişlerin bir kere daha telaşlarıdır bunlar. Eğer değilse, ÖN SEÇİM mekanizmasını işletseler ya.

Yürekleri yetmez!

Çünkü, partilerinin üyeleri, delege tabanları tepedekileri asla seçmezler. Bunu gayet iyi biliyorlar. KAYITLI ÜYE ile bir ÖN SEÇİM yaparak milletvekili sıralamasını PARTİ TEŞKİLATLARINA yaptırsalar ya…

Yaptıramazlar! Zira onların çoğu, bakın görün, analarından meclis çatısı altında çeyrek yüzyıl geçirsinler diye doğmuşlar. Kendi rozetlerini taşıyan tabanları sadece birer araç. Yarın listeler ortaya çıktığında, listelerdeki isimlerin kaç yıldır bu ülkenin siyasetinde olduklarını buradan teker teker açıklayacağız…

Bugün bütün çabalar, siyasetimizde meydana gelen “muhalefet boşluğu”ndan kaynaklanmaktadır. CHP’ nin muhalefeti “umut olmaktan” çok uzaklardadır. Kavgaya ve negatifliğe dayalı muhalefet anlayışı, "muhalif olmak için muhalif olmak" anlayışından başka bir şey değil. CHP’ de statükocu bir anlayışla yönetilmektedir. CHP’ de 25-40 yıldır aynı isimler etrafında dönüp durmaktadır.

Elbette tecrübeye saygımız var. Ama, tecrübe yeni yol, yeni ufuklar ve yeni nefeslerle çağdaş çözümler de doğurabilmelidir. Örümcek ağını kurmuşsun partinin tepesine, alttan gelenlere geçit vermemişsin. Demokratik bir tutum mudur bu?

İktidarı yenilemek yerine şimdi siyasetimiz muhalefeti yenileme çabasında. Muhalefet ihtiyacından doğan bu çaba umut projeleriyle iz bırakır insanlarda. Başkası sadece yapay kalacaktır.