Divanü Lügat-it Türk / Beş Oğuz Efsânesi(GÜLCE-Bahçe)


-I-
“Yuluğ Tekin” kaleminde “Kültigin” bir ışıktı
Orhun Nehri Vadisinde yükseldi âbideler.
Yiğitlik, aşk ve tabiat kopuzlarda koşuktu
“Aprınçur Tigin” söylerse, has şiir göğü deler.
..............Üç mısralık bentlerle mısra başı kafiyeler
..............Sav’dır ata sözleri, kurt ulur, zaman eler
..............Sagu’dan çıkar gelir, bir ozan ki “Çuçu” derler.

Efsâne efsâne çalar, söyler dile kolay
Aldım her sözünden Dedem Korkut havasını
Yesevi dergâhı bir benzeri olmaz saray
Postuna oturup anlasaydık sevdasını
...............Gör ey gözbebeğim Oğuz Kağan rüyâsını!
...............Bil ey köhne tarih yiğitlerin en hasını!
...............Bil ve çiz yeniden dünyanın haritasını!

-II-
Allah millet yolundaydı yiğit Oğuzum
Anlatayım birer birer dinleyin kuzum:

Devletin zayıf olduğu bir zamanda,
En sevdiği atını ister düşmanları ondan
Verir...
Sonra,
Eşini isterler
Onu da
Evet onu da verir.
Daha sonra
Çorak bir toprak parçası ister düşman

Oğuz Kağan
Fırlar al ateş içinde yerinden:


“Verdim,
Evet verdim
Atım ve eşim
Kendi malımdı, bana aitti verdim,

Fakat
Çorakta
Olsa toprak
Milletimindir
Asla veremem! ” der
Ve toplar birliklerini
Ani bir baskın yaparak düşmanı
Mağlup eder, perişan eder, yakar, yıkar...

Önce devletim, milletim, vatanım
Sonra da şahıslar işte
Bir Türk Oğuz töresidir
Bu böylece biline

-III-

Bilinmezdi; adı, sanı yoktu bir çok ulusun
Milâttan kaç bin yıl önceydi Orta Asya’da
Toynakların nal iziyle demir dağların
Erim erim eridiği zamanlarda,
Bir Bozkurt’un dolunayda çıkarak
Orduların önüne düştüğü
Ve zaferlere yürüdüğü
Oğuz Kağan ikliminde
İcad edip tekerleği
Gacur gucur bir kağnıya
Takıveren bir el idi
Beyler beyi şol Kanglı Bey
Hey ki hey!
Aman ey!

...............Ve bugün;
...............Dönüyorsa tekerlekler, eriyorsa mesafeler
...............Uçak, tren ve otobüs, daha başka neler neler
...............Borçludurlar her birisi Kanglı Bey’in kağnısına
...............Hey ki hey!
...............Balam ey!
...............Alın, götürün bir anda beni
...............”Kanglı boyu” konuk eyler bilirim
...............Ben Oğuzum, onlar benim dayım, halam hey! ....

-IV-
İtil derim, Volga derim fark etmez
Bir çılgın su ki, köpürende susmaz ki
Oğuz Kağan ordusunu karşı kıyıya
Geçirmeli mutlaka kağnısıyla, atıyla
“Ne etmeli, nasıl olsun? ” diye düşünüyorken
Ağaçların içini oydu oydu, sarıp bağladı
Bir bilgindi çıka geldi hey! “Kıpçak” yaptı yani gemi.
O
Günden
Bu güne
Su kaldırır;
Yelkenler fora! ..
Kayık,gemi,vapur
Düşülmez ki asla zora.
Aman, aman, aman hey!
“İçi oyuk ağaç demektir Kıpçak”
Soyu, sopu sever suyu yaman hey! ...
İskelede bekliyorum bir Kıpçak’ın kızını
Geliverse bakışıyla beni eder duman hey!

-V-
Ve
Yolda
Giderken
Büyük bir ev
Görüverdiler:
Duvarları altın,
Pencereleri gümüş
Çatısı da demirdendi.
Kapalıydı çelik kapısı.
Ve
Baktı
Yaklaştı
Süzdü evi.
“Temürdü Kağıl! ”
Diyerek seslendi
Verdi sonra emrini:
........“Sen burada kal yiğidim
.................Aç çatıyı, aç kapıyı, aç!
.....................Soyun sopun olsun Kalaç! ”

...............Oğuzlayın bayrak bayrak yürüyüşün,
...............Yürü, sende yürü; geri kalma, çalış, düşün!
...............İşte böyle Kalaç, Kangıl ve de Kıpçak
...............Düşün, el ele verip, al bayrağın ışığında yollara
...............Bozmayın birliği, dirliği aman!
...............Zaman, çok fena yaman..


-VI-
Kağanların atları, kartaldı kanatları
Köpüktü ağızlarında nefes nefese
Rüyâ gören boz atların
İnatları..
Ya Oğuz Kağan’ın atı?
O nasıl bir attı ki,
Buzlarla örtülü büyük bir dağ içine kaçmış
Ve peşindekileri de
Günlerce uğraştırmıştı.
Yakalayıp getirenler
Dönmüştüler kardan adama
“Siz Karluksunuz” dedi Oğuz Kağan
Ve ekledi:
................“Karluksunuz!
..........................Buz Dağının içinde başı dik
...............................Yüzyıllarla buluşursunuz.
....................................Üşümek nedir bilmez,
.........................................Yürekten tutuşursunuz...”

-VII-
Kardeş çocukları, amca oğulları Oğuz’un
Karluk, Kıpçak, Kangıl ve de Kalaç...
Kaşgarlı Mahmut’un dilinden aldım
Sunmak için nesillere bunları.
Siz de, sizler de, kanmayın-aldanmayın yad'a-yabana,
Zorluklar karşısında sakın ola yılmayın!
Önce dil, sonra devlet –millet-aile
Ve elbette unutmayın Yüce dini,
En sonra da “ben” diyenlerden olun
..............Rehberiniz bilim olsun,
......................Yüreğiniz sevgi dolsun...
.........................Keşif, icad, çare bizden insanlığa
...........................Armağan olsun...
...............................Yüce Türk Milletini boy boy, soy soy
...................................Yakın-uzak, akraba, bir, beraber eyleyen
......................................Yaradan’a hamdolsun...


Mustafa CEYLAN