(GÜLCE-Buluşma) -ANADOLU EFSÂNELERİ-Seydişehir Deve Taşı Efsânesi




…………………………….Yiğit Harunlara

İki ırmak zaman denen bir derede kavuşsa
Saçın çözen bulutlardan girdap girdap ses gelir.
Güvercinle bir örümcek mağarada buluşsa
Tuz buz olur tüm aynalar, görüntüler ters gelir
Sonsuzluğun yolcusuna yeniden heves gelir

Söyleyin
Avuçları göğe açık yoldaki yolculara

“Saatler
Saatler çöl güneşini emerek mecnunlaşır
Ve develer taş olmadan kervan kervan dolaşır
Vuslat gecelerinde
Arzı tutan arzular
Seherlerin sabahında arşa doğru yükselir
Deyin de unutmayın
Ve sorun her yolcuya birer birer
Feleklerin yüreğinden niye böyle ses gelir? ”
*
Her kabuğun bir zarı, her zarın bir özü vardır
Çekirdeğin ortasında karpuzun son gözü vardır
Dışı yeşil diyerek, aldanmayın serinliğine
Güle üç adım komşuydu zaten cümlesi karpuzların
Kan kırmızı tenlerde Mecnunun közü vardır
Tabiat, eşya, doğa; bildim zikir halkasında
Nice âlem gizlidir görünen dağ arkasında
Çepe çevre nur, sicim sicim yağmur
Ve ben en sefil yolcu, misketi kaybolmuş çocuk
Arıyor durmaksızın kimliğini arıyor,
Karanîler hırkasında…

*
İki ırmak dedi isem, bir derede buluşan
Anadolu Sultanlarından
Seyit Harun, Didiği Sultan
Buluşmasıdır hele dinleyin:

Seyyit Harun,
Küpe Dağı'nın eteklerinde kurarken şehrini
Bir haber ulaşır kendisine
Derler ki:
……..Ilgın - Kadınhanı arasındaki
…………Mahmuthisar Köyü'nde, tekkede
…………….Müritleri ile oturan
………………..Bir veli Didiği Sultan
…………………..Anadolu ereni…
Gem vurarak binivermiş bir ayıya
Ve yanında gelmektedir müridan
Ziyaret maksadıyla kurulan şehri
Bir de görüşme talebi vardır
Kadim dostu Seyyit Harun’dan

Haberi alan Seyyit Harun,
Toplar bendelerini kement kement
Kocaman bir kayaya yaklaşır
'Deve ol' der atar kemendini
Binerek deve şekline giren kayaya
Şehrin kapısında karşılar
Dostu Didiği Sultan'ı.
……...Keramet ehli iki pir,
…………….Buluşurlar böylece
…………………Seydişehir girişinde.
Didiği Sultan, bindiği ayıdan iner,
Onu dağa sürer.
Seyyit Harun'da bindiği taş deveyi çöktürür,
O da iner.
Böylece halleşip görüşürler.

*
İki ırmak zaman denen bir denizde kavuşsa
Saçın çözen bulutlardan “Hak Hak! ” diyen ses gelir.
Güvercinle bir örümcek altın kumda buluşsa
Dolu yağar, çatlar saatlerin toz tutmuş camı
Sevdalı akreplere her Cuma vakti,
Dönmek için yeniden
Yeniden heves gelir
*
Seyyit Harun'un bindiği taştan deve,
Çöktüğü yerde olduğu gibi kalır.
Yüzyıllar boyunca,
Deveye benzeyen bu kaya parçası,
Halk tarafından ziyâret edilerek
Anlatılır efsanesi dilden dile
Doğanda yiğitler Ilgın’da ya da Seydişehir’de
Harun adını verir bu sebepden babalar bebelerine
'Deve Taşı' olarak bilinen kaya da,
Kalmıştır bugün Alüminyum tesisleri
Lojmanları arasında…

Mustafa Ceylan