SES(Gülce-Buluşma)


-I-
Çağ dolusu akan sularda gizli
Toprağa can veren, göğü delen ses.
............Çağıl çağıl! ..Çağıl çağıl! ..
Yağmur damlasıyla bize gelen ses
Dağlarla nişanlı, bulutla sözlü
.............Şarıl şarıl! ..Şarıl şarıl! ..


Gülümserken bahar, çiçektir dalda
Sabırdır tohumda, aşktır fidanda
...............Şırıl şırıl! .. Şırıl şırıl...
Zerrede, ummanda; her an-her yanda
Bir yeni doğuştur içten gülen ses.
...............Gürül gürül...Gürül gürül...


Karıncada huzur, arıda efkâr
Yüreklerde yanan ateşe rüzgâr
................Harıl harıl...Harıl harıl...
Bülbülün güllerde aradığı yâr
Gülün dikeninden zor dökülen ses.


Kader değirmeni un edip eler..
Takvimlerde ağıt geçen seneler
..................Zırıl zırıl...Zırıl zırıl...
Dostun zindanına düşer efeler
Demir parmaklığı söküp bölen ses
..................Şakır şukur...Şakır şukur...


Beşiklerden bakan gözlere girmiş
Ana yüreğinde vuslata ermiş
..................Pırıl pırıl... Pırıl pırıl
Adem'in ruhundan Havva'ya ermiş
İnsan hamurunu hikmet bilen ses.

Mustafa CEYLAN

En zor şeydir insanın hele ki şairin kendisini anlatması. Görsel ve şiirsel bütünlüğün çağıl çağıl ruhumuza akışı bu şiir.

Bu kadar güzel şiirleri ardarda yazmak ve hepsini gözününe koymak zorunda mısınız hocam? Ayıp oluyor ama yani! Hani, mevsim kış ve kalem üşüyor da...

Şaka bir yana...Kutlarım üreten muhteşem kalemi. Saygı ve dostlukla...