MUTLU SONA ERİŞTİM

 
Şu aşk’ın kıskacında, zamanın belâsından,
Yola çıktım dünyanın, mihnetli odasından,
Nasıl avare kılsın, beni şu dönen devran,
Gönlüm nasıl el çeksin, cihanın cefasından.
 
Umutla umutsuzluk, arasında gezerken,
Peygamberler deryasında, bir yelkende ben açtım!
Yerle arş arasında, nurdan hüzme süzerken,
Adem’den Muhammed’e, selâm ile ulaştım!
Seçtiğim her sözcüğe,
İnci mercan bezerken, Rabbe şükürler olsun,
Mutlu sona eriştim.
Adem’in kalıbında, toprak idim taş idim!
Meryem’in mihrabında, hilâl idim kaş idim!
Yakup’un gözlerinden akıp duran yaş idim!
Ararken  zindanlarda, ben Yusuf’a eriştim,
 
Sonsuzluğun içinde, kaç kapı araladım,
Eyyup, Şuayp Musa’da, kendimi paraladım,
Hızır, Yuşâ Davut’u, peş peş sıraladım.
Rabbe şükürler olsun, Mutlu sona eriştim.
 
Her ilkin bir sonu var,
Her ölenle öldüm ben!
Milyon tane yönü var,
Hem gittim hem döndüm ben!
Yunus, Yahya, İsa’yı, gök yüzünde gördüm ben!
Sonunda Muhammed’e, Medine’de eriştim.
 
İlk peygamber Ademden, sonuncu Muhammed’e,
Neler, neler yaşadım, durmadan gide gele,
Diliyorum haşr eder, onlarla bir beni de!
Rabbe şükürler olsun, mutlu sona eriştim. 
                                            ALİ GÖZÜTOK