MÜZİKLİ ŞİİR

Şiir yazdığımı sanıyordum,
Çoban okumadı, yüzüne bakmadı
Çocuk bastı kahkahayı
Ana dudak büktü
Hatırım kırılmasın diye
“Güzel olmuş” dedi soğuktan;
Baba’ya gösteremedim bile korkumdan
Boğdum gün ışığına çıkmadan şiiri
Ve sonra yanan ocağa atıverdim gitti…

Şimdi karanlıklarda kızılca bir alevdir
Pervane kanadında titremedir şiirim,
Görücüye çıkacak kızdır ürkek, korkak
Kelimelerin dişleri vuruyor birbirine
Harflerin ayakları topal
Ve mısralarım sefillerde son perde…

Oy benim canına yandığım şiir,
Oy baş uçurtan, kuş göçürten şiir
Oy sabır menekşem, kalem kokulum oy
Gel ıslak başını omuzlarıma koy
Sarıl bana, bir gece de bende kal
Olmaz mı?

Şiir yazdığımı sanıyordum,
Kendimi avutmuşum senelerdir
Uçtu üzerime kale sandığım manzum duvarlar
Ve kalıbından çıktı ölçüsüz kahkahalar
Ve Safiye’nin çürük dişi kafiyelerim…
Yanmış, yakılmışım uğrunda
Kopsun dilim, çırpınsın ilham marka mendlim
Ve cızırtılı tahta radyoda
Pat pat motorlu bir ses okusun, olmaz mı?
Yan masada bir yanık yüz
Yansa da hoş, yanmasada…
Kirli suratıyla sırıtsın gene
Rotatif suratlı matbaacı Hasan da.
Buzdolabı internet siteleri
Yan masada, yanmaz ada of!..

Rumeli’de kurulsun gönül meclisi
Çağırın bizim şair Selman’ı
Abdi Şah veya Hıraman tarzı bir türküyü
Çalsın, söylesin…
Her türkü arasında benden
Dizsiz ve özü boş demeceler okusunlar
Yazdığımı sandığım dizelerden…

Mustafa CEYLAN