Arş’ı alem’ide. Yaratan’dır hak
Bir damla’dan geldin. değil’misin pak
Hor görme beni’de. ayna’ya bir bak
Yüz’ünün pasına. ne desem bilmem,,,

Kibir’dir şeytanı. cennet’ten atan
Zebani arkadaş. cehennem vatan
Vitrin’de küflendin. yok seni satan
Tüccar görmeyene. ne desem bilmem,,

Şaire söz etme. Toplum’un sesi
Beynin varsa düşün. neyin’dir nesi
Hamut’un bir eşi. giydiği fesi
Kulağı uzuna. ne desem bilmem,,

Azalmış ondaki. İnsan saygısı
Bilmiyor sevgi’yi. gitmiş kaygısı
Markette bulunmaz. şair duygusu
Kalem tutmayana. ne desem bilmem,,

Duygular dökülür. şiir serilir
Kaynar yürek’lerden. sihir verilir
KATRAN işe yarar. yola serilir
Zifti bilmeyene. ne desem bilmem,,

Su’da her balık. gelmez oltaya
Denizi görmeyen. şaşar deltaya
Al kalem’inide dal. buyur ortaya
Defter bilmeyene. ne desem bilmem,,

Her trene koşar. şit desen kaçmaz
Ev sanır vagonu. fark edip uçmaz
Yaz bahar gelmişte. tomurcuk açmaz
Bülbül görmeyene. ne desem bilmem,,

Çalınan ülkemin. türkü ve şarkı
Hepsi müslüman’dır. aynı’dır ırkı
Şair’lerin pir’den. yok bence farkı
Gönül gözü köre.ne desem bilmem,,

Asuman’da gezen. ak hilal’eyim
Damla damla düşen. hoş şelale’yim
Kapadokya’daki. renkli Laleyim
Bahçe bilmeyene. ne desem bilmem,,

Sarraf’lar biçer. altına değer
Çamura düşsede. aynıymış meğer
Ürgüp’ten alayım. sana bir eğer
Hediye takmayan. ne desem bilmem,,

Hatice katran’ım. cevherim bilki
Sevgi denen yolda. evrenim bilki
İnsanı insanca. severim bilki
Kul değilim diyor. ne desem bilmem,,

Hatice Katran