Ne Kaldı Elde

Gidenin ardından ne kaldı elde,
Asrımız son yaşa geldiği zaman.
Edep gitti göz kirlendi gönülde,
Söz bulanıp dudak güldüğü zaman.

Allar gelincikti gökler sümbülce,
Baharlar gülceydi hazanlar gülce,
Aylar bülbülceydi yıllar bülbülce,
Bağban hanesini bildiği zaman.

Ağlayan bulutun nemiydi sevi,
Dümeni kırılmaz gemiydi sevi,
Gül suyunun çekme demiydi sevi,
Turnalar uykuyu böldüğü zaman.

Sır içinde tapulanmış köşk vardı,
Muhabbetin akışında meşk vardı,
Eskimeyen sevda vardı aşk vardı,
Ferhat’ın dağları deldiği zaman.

Yıldızlar kararıp güneş donacak,
Od üşüyüp yel külüne banacak,
Son kale burcuna baykuş konacak,
An gelip Vuslatî öldüğü zaman.

Osman Öcal

"Yıldızlar kararıp güneş donacak,
Od üşüyüp yel külüne banacak,
Son kale burcuna baykuş konacak,
An gelip Vuslatî öldüğü zaman."


Her fâni gibi mutlak bir gün karışacak olsak da toprağa, yine de Allah gecinden versin Osman can! Ancak dizeler de bir gerçeğin altını çizerek sarsıyor okuru, ders verici mısralarıyla! Öyle ya; ne kalacak? Bu anlamsız didişmelerin, yıkımların, zulümlerin, heveslerin, hırsların ardından ne kalacak; gül kadrini bilmeyince...

Güçlü ve üretken kaleminize saygı ve dostlukla hocam...

Teşekkürler Refika hanım. Tanrı bilenlerden eylesin cümlemizi.

Gidenin ardından ne kaldı elde,
Asrımız son yaşa geldiği zaman.
Edep gitti göz kirlendi gönülde,
Söz bulanıp dudak güldüğü zaman.

Sevgili Osman hocam.
Yine damardan girmişsiniz.İnsanoğlu gözsüz de görülebileceğini bilse!
Bütün amacın,
SON ZANNETTİĞİ SONSUZUN SONUNDAKİ VAR OLANA VARILACAĞINI GÖRÜR!..
Yüreğine sağlık, kalemin dinmesin.(Durmasım)
Bunu çağrıştıran bir şiirim sitede....

Teşekkürler Ali hocam. Saygılar.