NEDİM UÇAR VE ŞİİRSEL YOLCULUĞU

Mustafa CEYLAN
******************

NEDİM UÇAR ve ŞİİRSEL YOLCULUĞU


Özgeçmişi
1945 Yılında Nevşehir ili Hacıbektaş ilçesi Köşektaş Köyü’nde doğdu. Ankara Polis Koleji ve Polis Akademisi’ni bitirdi. Ankara Üniversitesi Hukuk Fakültesi ve Ankara Üniversitesi Eğitim Fakültesi’ne devam etti. Anadolu Üniversitesi Mimarlık Mühendislik Fakültesi’nden mineraller, kıymetli ve yarı kıymetli taşlar ve tarihi eserler konusunda uzmanlık belgeleri aldı. Görevi gereği çeşitli illerde çalıştı. 1991 yılından itibaren 1.Sınıf Emniyet Müdürü olarak Emniyet Genel Müdürlüğü’nde görevine devam etmiş, 2005 yılında Polis Başmüfettişi olarak görev yaparken emekliye ayrılmıştır.
Nedim Uçar ilk şiirlerini çocukluk yıllarında yazdı. İlahi aşkı, doğa ve insan sevgisini, gökyüzünün güzelliklerini ve güncel olayları konu aldı. Hece ölçüsünün pek çok çeşidini kullandı. Şair, şiirin evrensel bir dil ve bütün insanlığın, hatta kainatın ortak yapıtı olduğunu savunmaktadır.
Şair Nedim Uçar’ın şiirleri, yurt içinde ve yurt dışında basılan bir çok gazete, dergi, antoloji, ansiklopedi ve kültür kitaplarında, ayrıca televizyon ve radyo programlarında yer aldı.(Yedi iklim dört mevsim beş kıtayı dolaştım,pınardan okyanusa damla damla ulaştım.) diyen Şair, düzenlenen uluslararası, ulusal, kurumsal ve bölgesel nitelikli şiir, destan, hikâye, slogan, marş, güfte ve TSM dalındaki yarışmalarda 150 nin üzerinde derece ve ödül kazanmıştır.
1993 yılında Dünya Sanat ve Kültür Akademisi’nin daveti üzerine Meksika, Amerika ve Kanada’da 14. Dünya Şairler Şölenine katıldı. 1994 yılında Şair Nedim Uçar’a Kaliforniya Üniversitesi WCP Akademi’since Çin Cumhuriyeti Taipei şehrinde Dünya Edebiyat Doktora diploması ve unvanı verilmiştir.
Şair yazar Dr. Nedim Uçar, 2009 yılı Aralık ayı ile 2010 Ocak ayı içerisinde, Kapadokya Kültür Derneği ve Nevşehirliler Platformunun desteğinde Almanya'nın Duisburg kentinde düzenlenen 8.Avrupa Kitap fuarına katılmış ve Almaya'nın değişik kentlerinde kongre, şölen, televizyon, radyo ve kültür programlarında 23 ayrı yerde okuyucularıyla buluşmuştur.
T.C. Milli eğitim Bakanlığının 1999 yılında komisyona hazırlattığı İlköğretim 8.Sınıf Türkçe kitabına Türkiye'm isimli şiiri ders konusu olarak girmiştir.
Nedim Uçar’ın şiirlerinden 200 tanesi Türk Sanat Müziği dalında,1 tanesi Türk Halk Müziği dalında, 2 tanesi Hafif Müzik dalında, 12 tanesi Çocuk Şarkıları dalında bestekârlarca bestelenmiş, ayrıca 5 şiiri de resmi marş olarak kabul edilmiştir. Ulusal ve uluslar arası düzenlenen şairler kongresi, seminer, simpozyum, bildiri ve şiir şölenlerine, radyo ve televizyon programlarına eserleriyle katılan şairin, 168 şiiri yabancı dile çevrilmiştir.
Şairin hayatı, kişiliği ve eserleri ile ilgili değişik Üniversitelerce yirmi iki ayrı alanda Akademik tez hazırlanmıştır.
T.C. Milli Eğitim Bakanlığı’nda okullara tavsiyeli kitabı olan ve T.C. Kültür Bakanlığı’na bağlı kütüphanelerde kitapları bulunan Dr. Nedim Uçar’ın elinde kendisine ait 2000’in üzerinde şiir ve belgesel nitelikli kitap olabilecek dokümanlar mevcuttur. Şair evli üç çocuğu ve iki torunu vardır.
Basılı eserleri
Şiir Kitapları
Öksüz (1974), Yağmurla Geliyorum (1991), Yıldızlar Düşer Avuçlarıma (1992), Gül Kurusu Akşamlar (1992), Göz Kırpan Yıldızlar (1992), Gün Işığında Zaman (Türkçe, İngilizce 1993), Dünya Bir Dostluk Bahçesi (Türkçe, İngilizce 1993), Titreyen Sular (Türkçe, İngilizce 1993), Yeşil Vadilerde Akşam (2000), Gönlümün Irmakları (2009), Sılaya Özlem (2010)
Roman Kitabı
Onlar Niçin Üşümediler (1992)
Hikâye Kitabı
Dizelerle Nasreddin Hoca Hikâyeleri (1992)
Tiyatro Eserleri
Gecenin Kartalları (1992), Huzur Polis Karakolu (1993), Huzur Çıkmazı (1994), Bir Gün 24 Saattir (1995)
Üye Olduğu Sanat, Kültür ve Edebiyat Kuruluşları
• İLESAM: Türkiye İlim ve Edebiyat Eserleri Meslek Birliği, Asıl üye, Bölge Başkanı.
• MESAM: Türkiye Musiki Eserleri Sahipleri Meslek Birliği, Asıl üye
• WCP: World Academy Of Art And Culture (Dünya Sanat ve Kültür Akademisi), Asıl Üye
• Türkiye Yazarlar Birliği : Asıl Üye
• İnternational Poetry Review: (Dünya Şairler Konseyi), Konsey Yönetim Kurulu Üyesi
• Eskişehir Şairler Birliği: Asıl üye
YEŞİL VADİLERDE AKŞAM
Vadilerin yeşil kuytularında
Vişneçürüğüne çalan akşamlar.
Sahillerin mavi sığ sularında
Pembe hülyalara dalan akşamlar


Bulutlar süzülür ufkun sisinde
Ağaçlar dillenir rüzgâr sesinde
Yıldızlar gezerken ay terkisinde
Dağlara tutunup kalan akşamlar.

Yüreğim yanarken gökçe çimende
Bakışın benziyor çelik kemende
İçinden geçeni susma hemen de
Dertlerime derman olan akşamlar.

Umudum yaylada sarı bir hüzün
Saçların sarmaşık, lâledir yüzün
Baharı beklerken tez gelen güzün
Gözüme yaş gibi dolan akşamlar.

Hayâlin sarınca kaygılarımı
Yokluğun bitirir duygularımı
Tanyeri bölerken uykularımı
Seni sevmediğim yalan akşamlar.

Yarınlar dün olur yaşandığında
Gözlerimden yaşlar boşandığında
Nedim, beyaz rengi kuşandığında
Bir gül yaprağında solan akşamlar.

Nedim UÇAR

Kapadokya Güneşleri arasında bir parlak güneş daha, işte Nedim UÇAR. Geleneksel Türk Hece şiirinin usta kalemi, yürek insanı, mısra kuyumcusu, sevdaların, sevgilerin ve arı-duru-lirik söylemin şairi. Karacoğlan türkülerimizin susmaz ve tükenmez kaynağıdır. Şarkılarımızın, Türk Sanat Müziğinin de tükenmez, susmaz kaynaklarından birisi Nedim Uçar’dır. 300’den fazla şiiri Türk Sanat Müziği formatında bestelenmiş, 168 şiiri de çeşitli yabancı dillerle çevrilmiş önemli bir şairimiz.

İlâhî aşk, doğa ve insan sevgisiyle gökyüzünün sınırsız güzelliklerinin şairi Nedim Uçar. Yoğunlaşmış duygu ikliminde ıslanmak isterseniz ve baştan sona konusu içinde çalkanıp yüreğinize yepyeni enerjiler ve dinamizm, sevgi,saygı,inceden bir hüzün ve ışık yüklemek isterseniz Nedim Uçar’ın şiirleri arasında dolaşmalısınız.

Gökyüzü şairi olan Nedim Uçar, bakışlarını çevirdiği göklerde seyahat etmeye bayılır. Bir ressam edasıyla kelimelerden göklerin resmini yapar.

“Gökyüzünde kanat açan bulutlar
Yavaş gidin peşinizden geleyim
Vatanımın üzerinden geçerken
Yağmur olup toprağına çileyim.

Hüzünlendim yalnızlığım artıyor
Gözyaşlarım hislerimi örtüyor
Yanık sesim karanlığı yırtıyor
Dertlerime nerden çare bulayım?” diyerek başladığı “Seyyah Bulutlar” şiirinde olduğu gibi, göklerin dipsiz ve sonsuzluğuna kanat kanat yükselmeye başlar ve kendi derdine derman arar. Şair, göklerin diliyle kendine dil seçerken, vatanını, çevresini ve kendi iç dünyasını da o dil vasıtasıyla destan eyler.
“Dolunaylı gecelerin koynunda
Sevda yükü ağırlaşır boynumda
Ayrılığın mürekkebi aynımda
Tanrım böyle yazmış nasıl sileyim?

Yıllar var ki nazlı yârim hastadır
Gözü yolda kulakları sestedir
Bu sitemim halden bilmez dostadır
Düşmanım çok dostlarımı bileyim.”

Dolunaylı gecelerin tam ortasında, hasta yatağında sevdiğini düşleyen şair, kadere küser ve sitem eder. Sitemi dostlarınadır. Acı, elem, hasret…. Bu üçlü şairin beslendiği, şiirini beslediği önemli kaynaklardır. “Ölüm ile ayrılığı tartmışlar, elli gram fazla gelmiş ayrılık” derler. İşte bu deyişin özü, Nedim Uçar’ın şiirlerindedir.

Devamla diyor ki:
“Ağlamaktan göz pınarım kurudu
Kalbim hasta ciğerlerim çürüdü
Yollarımı kara duman bürüdü
Gücüm yetmez gurbet elde kalayım

Gurbet elde mevsim kışa dönüyor
Gün geçtikçe umutlarım sönüyor
Dokunmayın ciğerlerim kanıyor
Yol ver dağlar ben sılama geleyim”

Evet, “yol ver dağlar ben sılama geleyim veya gideyim”… İşte Nedim Uçar’ın 6+5 ölçüsü ve geleneksel “koşma” tarzıyla dokuduğu şiirsel yolculuğunun özeti bu…
Yeryüzü ve gökyüzünün tam ortasına ufuk çizgisine bağdaş kurup oturmuş olan kelimelerle resim çizen şairin şiirlerinde, “dekor”, “manzara” noksansızdır. Fotoğrafçı bakışı ve objektif duruşunu kendi iç duygularıyla ve ruhsal gelgitleriyle rengârenk eder doldurur. Ufukların, ötelerin ötesinin mısracısı ama kendi gönül fırçasını duygu paletinden ayırmayan tasvirci. Tasvirlerinde katı ve kalıplaşmış söylemler yerine, imge ile eylemi harmanlayıp özüne kendi can çiçeğini diker. Yeni bir güneşin doğduğu yerde, ekmekle su gibi muhtaç olduğu sevgiyi arar, rüzgârın sustuğu, gölgenin avunduğu, aşk kıvılcımının ocağı yaktığı susuzluk zamanlarını anlatır hep. Özellikle sisler şiirinin baş tacıdır. Sisler dağ başından vadilere, oradan gözbebeklerine gelir oturuverir. Göklerin cümbüşü kuşlar ve yıldızlar en çok bulutlarla söyleşir onun mısralarında. Geceler, sabahlar değiştikçe başındaki fırtınalar ve ruhundaki sancıları taşır dizelerine.

“Duygularım kalem, semalar kâğıt
Yıldızlar diyor ki; derdini dağıt
Her köşe başında sürerken ağıt
Yapanlar dersini almıyor Tanrı’m.

Başımda fırtına ruhumda sancı
Yıkılmış hanlarım göç etmiş hancı
Hatıralar suskun, sözler yabancı
İnsanlıktan eser kalmıyor Tanrı’m.”

*
Dr. Nedim Uçar, Nevşehir’in Köşektaş Köyü doğumludur. Çoğu şair, doğduğu ve çocukluğunu geçirdiği coğrafyaya şiirler yazmış, unutamadığı hatıralarını mısralarında yansıtmıştır. Şairimiz de “Köşektaş” başlıklı şiirinin ilk iki kıtasında;

“Gündoğar Kaçkaç’ın sisli başından
Ilgıt ılgıt eser yelin Köşektaş.
Bozdağ sıyrılırken boran, kışından,
Baş çataktan iner selin Köşektaş.

Kıbleyi gösterir Kartal Kayası
Suvalgın vadisi elin ayası
Çanarhaç’ın yüzü kına boyası
Afırtlık duvaklı gelin Köşektaş”

Demektedir. Şairimiz, Karacoğlanca bir söylemle doğduğu köyü anlatmıştır. (Dört mevsimde dere, tepe süslenir/ Ağaçlarda yavru kuşlar seslenir/Otlaklarda koyun,kuzu beslenir/Bereket dağıtır elin Köşektaş) der. Üçkuyu Köprüsü, Körçeşme, Sivri, Bali Tepesi, Orta Çeşme, mahzun Fadik, Göllüpınar, asmalı bağlar gibi köyünün nirengi noktalarında hasretle gezinir durur.

Dağlar ve sislerin şairi olan Dr. Nedim Uçar, köyünü anlattığı bu şiirinde de söze Bozdağ’dan ve sislerden başlamıştır. “Konuşur” başlıklı bir başka şiirinde şairimiz gene, (Semada bulutlar kanat gerince/ Dağlara sis çöker yeller konuşur) demiş, “Baba” şiirinde (Rüzgârda ağaçlar eğer başını/Bulutlar toprağa döker yaşını) dedikten sonra, “Süphan Dağı”na da;

“Yürü be hey Süphan Dağı
Koç yiğitler yola düştü
Düşman sarmış solu sağı
Yalın kılıç kola düştü

Top gümbürder, tüfek patlar
Taş savrulur, kaya çatlar
Şaha kalkmış yağız atlar
Söz sırası nala düştü.

Sis bürümüş Ağrı Van’ı
Ahlat bekler kızıl tan’ı
Ak topraktan şehit kanı
Damla damla Göl’e düştü” diye seslenir gider “varsağıca” yiğitlemesiyle. Senelerce Emniyet Teşkilâtının her türlü kademesinde görev yapmış olan şairimiz, yurt savunmasında ve huzurunda da önemli vazifeler üstlendiği için, çok gezmiş, çok dolaşmış ve ülkemizin meseleleriyle çokça haşır neşir olmuştur. O’ nun “Gabardağı” na seslenişi bir başkadır. Gabar’a şiirinin bir kıtasında der ki:

“Gabar Dağları’na yıldızlar iner
Barutun kokusu dallara siner
Dilerim Mevlâ’dan gözyaşı diner
Gözlerim önünü görmüyor anne.”

*
Şairimiz anne ve babasına da şiirler kaleme almıştır. “Baba” başlıklı şiirinde;

“Geceler uykusuz, gündüz hastayım
Gözlerim görmüyor sanki pustayım
Sen gittin gideli kara yastayım
Yokluğun içime sinmiyor baba,
Gözümün yaşları dinmiyor baba.

…………………………….....

Rüzgârda ağaçlar eğer başını
Bulutlar toprağa döker yaşını
Nedimî yeniler mezar taşını
Yokluğun içime sinmiyor baba,
Gözümün yaşları dinmiyor baba.” Derken, “Annem” şiirinde ise;

“Dokuz ay boyunca aynı bedende
Tanrı’nın hikmeti var idi sende
Gittiğin yerlerden hiç dönmesen de
Gönümün sultanı fikri şahanem,
Canımdan bir parça sevgili annem.

…………………………….

Adını andıkça sızlıyor başım
Yüreğim yaralı dinmez gözyaşım
Yolunu gözlüyor bacım, kardeşim
Sen gittin gideli yastadır hanem,
Canımdan bir parça sevgili annem. Demektedir.

Görüldüğü gibi şairimiz çok kolay şiir söylemekte, kafiyeleri ve uyakları kendi seyrine bırakıp, kökten ve tam-tunç kafilerle manzumesini adeta nakışlamaktadır.

Fazlaca sanat yapma kaygısı taşımadan, şiirine sanatsal imge ve iç girdapların yansımalarını koymadan, sular-seller misali mısralarını çağıldatmaktadır. Geleneksel Halk Edebiyatımızın “Ozanlık Geleneği” nin “KOŞMA” türünü su gibi içmekte, ekmek gibi koklamaktadır. Şairimizin saz çalıp çalmadığını bilmiyorum, ama, bir dağ yamacında, bir yeşil çimenler üstünde oturmuş sazının telleri arasına yüreğini koymuş “aşık”larımızdan hiçbir farkı yoktur. Hattâ, sazını unutmuş, kalemini saz yapmış çağdaş Karacoğlandır diyebiliriz. Koşmalarında redif öncesi uyak ile, Halil Soyuer, Cemal Safi, Abdürrahim Karakoç üçlüsünün çizgisinde, Mehmet Nacar, Şemsettin Dervişoğlu ve Barış Doğan ekseninde, onlarla aynı yolun yolcusu bir şairdir diyebiliriz.

Şairimiz hurafeler ve milleti yerinde saydıran gelişmelere karşıdır, aydınlık, çağdaş ve millet –memleket sevdalısıdır. “Gün Bizim” şiirinin bir yerinde;

“Çağlar boyu bozulmadı özümüz
Hurafeden açılmadı gözümüz
Kendimize geçmez oldu sözümüz
Üç kıtaya el uzatan dün bizim” diye seslenmiştir. V” “Türkiye’m” şiirinin ilk üç kıtasında;

“Her karış toprağın yoğrulmuş kanla
Bağrında şehitler yatar Türkiye’m.
Bir zafer sonrası ağaran tan’la
Güneş özgür doğar, batar Türkiye’m.

Ay-yıldızlı bayrak göklerden inmez
Ulu camilerde ezanlar dinmez
Kahraman milletin cepheden dönmez
Düşmanı önüne katar Türkiye’m.

Engin denizlerin, yüce dağların
Yeşil yaylaların, zümrüt bağların
Yiğitleri destan yazan çağların
Tarihine ışık tutar Türkiye’m.” Diye güzel ülkemizin kelimelerle resmini çizmektedir.
Ayrıca, 6’şar mısralık kuplelerle dokuduğu “şehidim” başlıklı şiirinde şairimiz;

“Kuruyan bir ağaçta, yeşeren her yaprakta
Yürüdüğümüz yolda, bastığımız toprakta
Al bayrağın altında ağaran al şafakta
Vatan için can veren şehidimin kanı var.
Bu nasıl bir sevdadır, bu nasıl imtihandır?
Şehit, bu toprak için toprağa düşen candır.

Edirne’nin sisinde, Ağrı’nın beyazında
Ege’nin baharında, Akdeniz’in yazında
Samsun’un güneşinde, Sivas’ın ayazında
Vatan için can veren şehidimin kanı var.
Bu nasıl bir sevdadır, bu nasıl imtihandır?
Şehitlerin her biri, ölümsüz kahramandır.”

Diye seslenmektedir.
Orhan Şaik Gökyay hocamız rahmetli “Bu Vatan Kimin” şiirinde “Cepheden cepheye yol bulup koşan” diyordu. Hepimizin aklını, yüreğini dolduran ölümsüz seslenişinde Orhan Şaik Hocamız, aynı yalın kılıç ve memleket türküsü ile dipdiri hafızalarımızda yaşamaktadır. Dr. Nedim Uçar’ da “Milletiz” şiirinde;

“Cepheden cepheye köprü kurarız
Düşeni kaldırır, yara sararız
Haklının yanında hakkı ararız
Haksızlığa karşı çıkan milletiz.

Bayrağın al rengi şehidin kanı,
Mavi gökyüzünün şanlı destanı
Can verip kurtardık biz bu vatanı
Tan yerinden önce söken milletiz.

Bilgide, teknikte çağı aşarız
Vatan için ölüm olsa koşarız
Biz özgür doğmuşuz özgür yaşarız
İnançla engeli yıkan milletiz.

…………………………….” Diye seslenmektedir.

Hece’ nin usta şairi Dr. Nedim Uçar, 6+5 ve 7+7 nin tutkunudur. En çok 11 lik hece ile dokuduğu şiir halısında, redif öncesi iç kafiye ve uyak kullanmaktan hoşlanır. Normal “koşma” türünü bir adım ileri çekerek, “türkü” veya “şarkı” formatına getirmekte de ustadır. Nitekim 5 mısralık, 6 mısralık kuplelerle adeta bestelenmeye hazır, nakaratlarla da müzikalitesini içinde taşıyan eserlere imza atmaktadır. Onun bütün şiirlerinde en küçük bir zorlama ve aksayan bir mısra veya kafiye yapısı görmek mümkün değildir. Şiirleri baştan sona konu bütünlüğü içindedir ve uçlara doğru kaymazlar. Anlaşılır ve herkesin rahatlıkla okuyup fazla zaman kaybetmeden anında etkilenip anladığı sözlerle şiirini nakışlamıştır. Son zamanlarda, şiirlerinin altına şiirin kaleme alındığı yılı ve yeri de belirten şair, ömür kervanının nerelerden geçtiğinin ipuçlarını da bizlere – okuyucularına vermektedir.

Bulutların, sislerin ve nisan ayının şairi Dr. Nedim Uçar. Güzel dilimiz Türkçe’ nin harika mimarlarından. “Gülüm” diye seslendiği sevdiğinin avcunda ayışığını dinlendirir. Hüzünleri denize atan, dalgaları mutluluğa katan, sevgisini çiçeklerle donatan bir ozandır. “Gelirken yanında baharı getir/Sıcak bir gülüşle hasreti bitir/Aşığın ömrünü gurbet tüketir/Senin yerin artık bura sevdiğim” dediği sevgilisinedir çağrıları, candan seslenişleri hep. “Bir yağmura bir de sana tutuldum” diye canhıraş feryatlarını dillendirdiği sevda şiirleri, sevenlerin hatıra defterlerinin baş köşelerini süsleyecek nitelikte ve güzelliktedir.

Şairimiz Dr. Nedim Uçar’a şiirsel yolculuğunda nice 50-70 ve yüz yıllar dileriz. Yüreği gümbürdedikçe yazmasını ve Türk şiirinin nazlı göğsünü ve gözbebeklerini şiirsiz bırakmamasını temenni ederiz.