ÖLDÜREMEZSİN(Gülce-Buluşma)

Ey kirli saat, pas tutmuş yelkovan
Ve ey taş yürekli pehlivan
Duy beni, işit beni :
Şairim, şairim dedim ya sana
Gücün yetmez, bilemezsin ozan yüreğimi
Anlamaz, anlayamazsın
Bebeklerin avucundan
Düş uçurtmalarımın iplerini alamazsın
Alamazsın sonsuzluğun türküsünü
Güneşe uzanan bakışlarımın hasret ıslığını
Çalamazsın şiirime hayat veren
Kalemimin ucundan…

“Karadır kaşların ferman yazsa da”
Ben seni yazarım, gülüm ben seni.
Kapkara kaderim ağıt düzse de
Ben seni yazarım ölüm ben seni

Ey kirli saat, kırık akrep
Ve ey güzelliğin katili
Duy beni, işit beni:
Şairim, şairim dedim ya sana
Yok üstümde bir şehzade kaftanı amma
Deli toynaklarım var duyguların harmanında
Ölümün öldüğü, şiirin yaşadığı an bu an
Kafesten uçacak kuştur bilesin bu can,
Bir hicaz bestedir şu dilime dolanan
Notasız, fırtınalı sözdür şiir denen sultan
Tutamazsın…
Söyle de bilelim:
Doruktan en dibe nasıl iner son yılan?
Seninkisi
Heykelin vitrinden konuşmasıdır
Ürkek, yavan…

“Karadır kaşların ferman yazmıyor”
Üzüm gözlü bağban, bağı bozmuyor
Arılar baharda çiçek gezmiyor
Ben seni yazarım, balım ben seni,
Ben seni yazarım, zalım ben seni.

Mustafa CEYLAN