ÖLDÜRÜLEN ŞAİRLER(62): ŞÂKİR

Mustafa CEYLAN
**************

XVIII. Yüzyıl şairlerimizden, İstanbul’da doğmuş, asıl adı Hüseyin, zulme engel olmak istemesi yüzünden Halep valisi ile araları açılır ve zehirlenerek öldürülür. Şiirin dışında hüsn-ü hat sanatıyla da iştigal etmiştir.

*

Demiştir Ki:


“Hevâ hevâ güzelim seyre gel yetiş günüdür,
Çemen çemen salın ey serv kad reviş günüdür.

Kenara doğru salındır o serv-i âzâdı
Gel ey nesîm –i sabâ hizmetin var iş günüdür.

Yeridir eyleyelim gâhvâre sînemizi
Tamâm o tıfl-ı nev-âmûzu perveriş günüdür.

Mey-i neşât ile sermest iken hemân cânân
Ayağına düşelim sâkiyâ yetiş günüdür.

Zer-i kabûl ile terhîb olur bu hüsn-i edâ,
Kitâb-ı nazmını arz it alış veriş günüdür.

Bu feyz-i vakt-i server ü neşât ol âgâh
Dem-i adâlet-i hâkân Cem-meniş günüdür."


*

Sultan III.Mehmed’e, Veziriazam İbrahim Paşa’ ya, Şeyhülislâm Abdullah Efendi’ ye övgünameler sunar. Sunduğu bu kasidelerle müderrislikle taltif edilir. Derece ve kademesi yükseltilir. 1732 yılında Arpa Eminizade Sami Efendi’nin yerine vakanüvis olarak tayin edilir. 1742-43 yılında Halep’e atanır.

Türkçe Divanı’nın yanı sıra, vakanüvis olarak kaleme aldığı Tarih isimli bir eseri daha bulunmaktadır.


*

Demiştir Ki:


“Nâz itmekle dilberi meh-veş bahâsına,
Aldı kettân sabrımı âteş bahâsına.

Yağma edince gamze-i tâtâr dilleri,
Verdim o şâha cânımı tirkeş bahâsına.

Çıkmazsa alma hatt-ı siyeh rûy-i âline
Değmez metâı sâde munakkaş bahâsına.

Çokdur ümmîd-i visâl ider nakd-i cân be kef
Nâz eylesem o Yûsuf-ı serkeş bahâsına

Sûk-i hünerde bu gazeli penç beyt ile
Şâkir metâ-ı nazmını vir beş bahâsına. "