ÖLDÜRÜLEN ŞAİRLER(87): MEHMED RIFAT BEY


Mustafa CEYLAN
****************


Demiştir Ki:
Vücûd-i kâinâtın mekremisin yâ Resûlallah
Hitab-ı “len terânî” mahremisin yâ Resûlallah”


*


1877-78 yıında boğazına ve alnına iki kurşun sıkılarak öldürülen şairimizdir. Üsküdar Ayazma Camii Hatibi Mehmet Emin Efendi’ nin torunu ve Mehmet Tahir Paşa’ nın oğludur. İlk tahsilini Taşmektepte yaptı. Hattat öğretmen Hoca Sadettin Efendi’den dersler aldı. Ailesi Bursa’ ya taşınınca bir süre Bursa’da kalırsa da tekrar İstanbul’a döner ve asker yazılır ve Başçavuş olur. Selimiye Kışlası’nda görev yapan Alman Generalinin beğenisini kazanır. Babasının ölümü sebebiyle Bursa’ya döner. Nakşi tarikatına intisap eder. 1293 harbi patladığında Bursa Belediyesi’nde kâtiptir. 48 yaındayken Belediye’deki görevinden ayrılır er maaşıyla askere gönüllü zabit yazılır ve Osmanlı-Rus Savaşı’na katılır. Plevne yakınlarında Teliç Köyü’nde şehid düşer.


*

Demiştir Ki:

“İlme sa’y it yürü ey tab’-ı selîm
Seni âlim ide Allah’-ı alîm

Ehl-i ilmin yeri bâlâ-ter olur
Şems-veş evc-i muallâyı bulur.

Sanma kim câhil olan insândır
Bâr-ı cehli taşıyan hayvândır.

Vâris-i Ahmed olan âlimdir
Vuslat-ı hakkı bulan âlimdir.

İlmi ta’rîf idemem el-hâsıl
Bu nükâta yine âlim vâsıl

Kârın olsun hem-dem-i ilm ü kemâl
Hüner ehli bulur elbette kemâl

Her zamân abde ibâdet lâzım
Evc-i tâatda uç ey şehbâzım

Pederâne sana pendim açdım
Dürc kıl gevher ü inci saçdım.

Bu nasîhat seni eyler irşâd
Beyt-i tab’ın ola dâim âbâd

Gerçi kim cümle sözüm nâ-mevzun
Elde yoktur ki gönül pek mahzûn

Tâhir’im yavrucuğum pend etdim
Seni ben Hâlık’ıma bend etdim.”