ÖLDÜRÜLEN ŞAİRLER(97): İSMAİL GERÇEKSÖZ

Demiştir Ki:

“YALVARIŞ

Gün ışığıyla yetindik bunca
Toprağı suladık terimizden,
Halılara dokuduk çilemizi
Kınalı ellerimizden…

Cansa can, kansa kan dedik
Açtık lâlelerce her tepede
Kağnılara kendimizi koştuk sırasında
Tozlu yollarımızdan…

Bizi dağlarca, denizlerce yaratmıştın Ulu,
Koma bizi dağılırız, mahvoluruz..
Koma bizi Tanrı’m
Çağımızdaki hızdan…

Avcılar vurmadan son kuşları dağlarda
Baltalar kesmeden son ağaçları
Çek gayri bulutlarını
Karanlık ufuklarımızdan…”

*

İsmail Gerçeksöz, 1925’te İzmir’de doğdu. 4 Nisan 1980 tarihinde Ortadoğu Gazetesi’nin başyazarlığını yaparken arkadan vurularak şehit edildi.

Ortaöğreniminden sonra okumayıp Bursa’da gazetecilik yaptı. Bursa Hakimiyet gazetesinin beş yıl yazıişleri müdürlüğünü, sahibi olduğu Bursa Ekspres gazetesinin 7 yıl başyazarlığını yaptı. Uzun yıllar Tanin, Vatan, Yeni İstanbul ve Tercüman gazetelerinin Bursa muhabirliklerini yürüttü.

1961’de Batı Almanya’da gitti bu ülkede memur ve mütercim olarak çalıştı. 1976 yılında yurda döndü.

Şiir ve yazıları 1944’ten itibaren Demet, Uludağ, Sanat ve Edebiyat, Şadırvan, Bizim Türkiye, Çatı, Kaynak, İstanbul, Hisar, Devlet, Ortadoğu, Millet gibi gazete ve dergilerde çıktı. Milli ve tarihi konuları işleyen İsmail Gerçeksöz, serbest vezinle yazdığı şiirlerinde müzikaliteyi yakaladı.

ESERLERİ

Eserlerinin isimleri ve yayınlanış tarihleri şöyle: Aşık Sazından Şiirler (1944), Bursa’nın Destanı (1951), Yaşayan Ağaç (1952), Gökbayrak (1954) ve İkinci Dönüş (1972).

*

Demiştir Ki:

“Elbe kıyısında

Elbe’nin kıyısında bir köy,
Bize değil bu çan sesleri.
Uzak bir hâtıradır şimdi.
Pırıl pırıl ezan sesleri.

Elbe’nin kıyısında bir köy,
Damlaları sivri-külâh
Uzanır ta nehre kadar,
Cıvıl cıvıl insan sesleri.

Durgundur, kirli sarıdır Elbe
Adına ne türkü yakılmıştır, ne kurban
Alır götürür sessizce uzaklara
Sularında kaybolan sesleri.”

*


HAKKINDA YAZILANLARDAN

Türkiye sevdalısı
Mehmet Nuri Yardım
Türkiye 9 Mayıs 2001

İnsanları severdi

İsmail Gerçeksöz’ün biyografisinden kısaca bahseden Gültekin Samanoğlu, “O, şair, yazar, idealist bir insandı. Şiirden hiç kopmadı. Yiğit bir şekilde şehit oldu” dedi. Gerçeksöz’ün yazdığı dergi ve gazeteleri sıralayan Samanoğlu, “Şairin beş şiir kitabı vardır. Yetişmesinde şair Haşim Nezihi Okay ile gazeteci yazar İsmet Bozdağ’ın büyük tesiri vardır. Memleket sevdalısı Gerçeksöz vatan uğruna şehit düştü” diye konuştu.

Gazeteci yazar Ahmet Özdemir de konuşmasında İsmail Gerçeksöz’ün şiirlerindeki ‘vatan sevgisi’ temasını ele aldı. Şiirlerinden verdiği örneklerle konuşmasına devam eden Özdemir, Gerçeksöz’ün Yahya Kemal, Orhan Şaik Gökyay ve Ahmet Hamdi Tanpınar’dan etkilendiğini belirterek, “Şiirlerinde mazi hasreti, Balkan sevgisi büyük bir yer işgal eder. O eserlerinde Türkiye’ye ve Türk insanına olan sevdasını terennüm etti” dedi. Özdemir konuşmasında şu hususlara dikkat çekti:“Gerçeksöz Ortadoğu’nun başyazarı İlhan Darendelioğlu’nun başyazarlık bayrağını devraldı. Orta Doğu’nun Genel Yayın Müdürü Tahir Kutsi Makal, Yazıişleri Müdürü ise bendim. Vefatından önce yazdığı şiirlerde adeta öldürüleceğini hissetmiş ve bunu mısralarına yansıtmıştı.”

Kitapları basılacak

Türk Edebiyatı Vakfı Başkanı Servet Kabaklı ise, İsmail Gerçeksöz’ün kendisini vatan uğruna ve Allah ve millet yoluna adadığını belirterek, “O duruşuyla, tavrıyla bir edep abidesiydi” diye konuştu. Kabaklı, İlhan Darendelioğlu, İsmail Gerçeksöz ve Niyazi Yıldırım Gençosmanoğlu gibi değerli şairlerimizin unutulmaması ve genç nesiller tarafından okunmasını sağlamak üzere kitaplarının yayınlanması için ellerinden gelen gayreti göstereceklerini söyledi.
Toplantıya iştirak eden şairin eşi Nusret hanım, kızı Nilüfer hanım ve damadı Özcan Genç de İsmail Gerçeksöz’ün ‘adam gibi adam’ olduğunu vurguladılar ve hatıralarından bahsettiler.


*

Demiştir Ki:

“GELİNCİK ÇARŞISINDA

Gelincik çarşısında üç derviş
Dünyaya bakıp gülermiş.
Gelincik çarşısında üç derviş
İnsanlara gönül vermiş.

Rüzgârından mı kuşların?
Kanat çırpışından mı hürriyetin ne?
Hep aynı sevgiye akarmış çeşmeler
İnançları vururmuş insanların yüzlerine…

Bir ressamı çıldırtan renkler düşermiş
Kilimden taş duvarlara
Sabah ezanları okunadursun
Yosunlar yeşeredursun eski yapılarda…
Taze parmak izleri kalırmış
Çalınmayan kapılarda…

Geincik çarşısında üç derviş
İnsanlara bakıp gülermiş
Büyük boşluklarda sallanan yıldızlar gibi
Gelincik çarşısında üç derviş
Her biri kendi yörüngesinde dönermiş…”

--------------
(kaynak :http://www.biyografi.net/)