ÖLDÜRÜLEN ŞAİRLER(99): BEHÇET AYSAN

Demiştir Ki:

“BEYAZ BİR GEMİDİR ÖLÜM

sen bu şiiri okurken
ben belki başka bir şehirde olurum

kötü geçen bir güzü
ve umutsuz bir aşkı anlatan

rüzgarla savrulan
kağıt parçalarına
yazılmış

dağıtılmamış
bildiriler gibi

uzun bir yolculuğa hazırlanan
yalnız bir yolculuğa.

çünkü beyaz bir gemidir ölüm

siyah denizlerin hep
çağırdığı

batık bir gemi

sönmüş yıldızlar gibidir

yitik adreslere benzer
ölüm

yanık otlar gibi.

Sen bu şiiri okurken
ben belki başka bir şehirde
ölürüm.”

*
1949 yılında Ankara'da doğan Behçet Aysan ilkokuldan sonra eğitimine Selimiye Askeri Orta-okulu ve Kuleli Askeri Lisesi'nde devam etti. 1968 de Ankara Tıp Fakültesine askeri öğrenci olarak giren şair burada öğrenci olaylarına katıldı, 1973 yılında tutuklandı, ancak 5 ay sonra beraat etti. 1979 yılına kadar Yankı Dergisi, Türk Haberler Ajansı'nda gece sekreterliği, Sendika eğitimciliği yapan, zaman zaman da işsiz kalan Aysan 1979 yılında tıp öğrenimine 4. sınıftan devam etti. Aynı yıl mart ayında ilk şiiri Türk Dili Mart sayısında yayınlandı.

1979-1982 yılları arasında Türk Dili, Yusufçuk, Yarın, Tan, Yazın dergilerine şiirler yazdı.1984 yılında Tıp Fakültesini bitirerek İzmit ve Ankara'da hekimlik yaptı. Ardından Ankara Numune Hastanesi'nde psikiyatri ihtisası yapan şair 1991 yılında ihtisasını tamamlayarak SSK Yenişehir Dispanseri'nde psikiyatrist olarak hekimlik yapmaya başladı. 2 Temmuz 1993 tarihinde Sivas'ta Madımak Oteli'nin yakılması sonucunda 37 aydınımızla birlikte yanarak yaşama veda etti.

Behçet Aysan'ın şiirleri İngilizce, Çekçe, Almanca, Macarca, Yunanca ve İsveççe'ye çevrilmiş, bazıları da popüler müzik grupları tarafından bestelenmiştir.


*

Demiştir Ki:

"BİR EFLATUN ÖLÜM

Kırgınım, saçılmış
bir nar gibiyim.

Sessiz akan bir ırmağım
geceden,
git dersen giderim,
kal dersen kalırım.

Git
dersen,
kuşlar da dönmez, güz kuşları
yanıma kiraz hevenkleri alırım.

Ve seninle yaşadığım
o iyi günleri,
kötü
günleri bırakırım.

Aynı gökyüzü, aynı keder
değişen bir şey yok ki
gidip
yağmurlara durayım.

Söylenmemiş sahipsiz
bir şarkıyım.

Belki
sararmış
eski resimlerde kalırım.

Belki esmer bir çocuğun dilinde..

Bütün derinlikler sığ,
sözcüklerin hepsi iğreti.

Değişen bir şey yok hiç,
ölüm hariç.

Aynı gökyüzü , aynı keder..."

*
Eserleri :

Karşı Gece (1983)
Sesler ve Küller (1984)
Eylül (1988)
Deniz Feneri (1987)
Düello (1993- Katledilmesinden sonra yayınlandı)

ÖDÜLLERİ
1984 Yaşar Nabi Nayır Şiir Ödülü (Sesler ve Küller ile)
1988 Ceyhun Atuf Kansu Şiir Ödülü (Eylül ile)
1987 Abdi İpekçi Barış ve Dostluk Ödülü (Deniz Feneri ile)

*

Demiştir Ki:


“AY DÜŞÜNCE

Ay düşünce denize
seni hatırlarım.
İnce ince yağan yağmur,
iskeleye yanaşan vapur
Haydarpaşa garı
seni hatırlarım.
Ay düşünce denize
kalbim çarpar, telaşlı
bir kuş olur, siyahlar içinde bir kadın
ve yakasında ipiri kırmızı bir gül
seni hatırlarım.
Ay düşünce denize
söylenmemiş sessiz
bir şarkıydım, tozup
giden bir ilk kar
solgun begonya
kalkmak üzere bir tren
seni hatırlarım...”