Bir zaman benden hayat isterdi altından saray,
Vermeden ömrüm çalan vay vay hayat, vay zâlim...

Şimdi kim var, nerde ömrüm paylaşan dostlar, canım...
Nerde vuslat, nerde Tanrı'm? Vay ki vay vay, vay zalim...

Ne güzellik kaldı ne huzur serde,
Şanslı yaşayıp da gülen olmadım.
Hani ya dostlarım, canlarım nerde?
Yalanın kardeşi talan olmadım.


Çok şükür muhtaç değildim, beygirin sırtında deh...
Gül terimdir, ter arım, vicdan şanım, Vay vay zalim...

İnce tel büklümlerim gaddar elinden savrulur,
Hakk'a aşktır eğmeyen büktürmeyen, oy oy halim...


Gül hicâp duymasın bana bakanda,
Emekle çiledir terim akanda.
Eğilip bükülen vefasız handa,
Vicdanı pazara salan olmadım.


Vermedim hiç kimsenin hakkında bir infaz aman!
İnsanın nefsinde insan eğdiren, ey ey zalim...

Ben gülistan bahçesinden topladım bir deste gül,
Dostların aşk şerbetinden içtiğim meydir canım...


Kehribar karası bala gözlerim,
Hakikât aşkıdır derin sözlerim.
Faş etme ibâdet gizlidir derim,
Aynanın sırını çalan olmadım.


Refika Doğan -Antalya 2012

aruz kalıbı:
Fâilâtün/Fâilâtün/Fâilâtün/Fâilün

dörtlükler: 6+5: 11 hece ölçüsünde