MEDET EY HİCRAN !


Bir saçlarıma bak bir akan yaşa,
Umutlar silkele kadersiz başa.
Üstüme üstüme yağma be hicran!
Çevirdin yazımı dönülmez kışa.
..Her günüm buza sargın, her gecem zifir;
..Zemheri karanlık
……Zemheri ayaz
……….Zemheride kanatlar ıslak,
…………..Ne varsa helak
………………Bir fidan bir fidan düşün ki;
Filizleri solmuş, dökülmüş yaprak.

Tenha köşelerde ekilen benim,
Kurşuni kızağa çekilen benim.
Affet vuslatımı medet ey hicran!
Eğilmez çınarken bükülen benim.
..Uyan ey gönlüm darıl zamana;
…..Barış yap hicranla
……….Kapansın yaran
……………Gülmek bir umut
………………..Belki başka bahara
Kopsun tüm zincirler, kırılsın halka.

Duyan yok feryadım nedense bilmem,
Ağlayan gül ise ben daha gülmem.
Sen de vefasızsın duy bre hicran!
Tövbe bu dünyaya bir daha gelmem.
..Doğmadı güneşim bir kez, tutmadı yıldız
..Ne sarayım oldu, ne de bir şahım.
……Şu yalan âlemde
……….Bitmeyen çile
………….Durulsun sular,
……………..Değmesin güle
Yükledim omzuma tüm içtenliğimle
…………………..Neyse günahım,
Ezelden ebede yürüsün ahım….


Osman ÖCAL