-Öz şaşarsa söz de şaşar; taşar sağa sola, taşar-



Doğru sözü eğri kılan,
Eğriyi de doğru bulan…
İkiyüzlü yalan dolan,
Geçer akçe para para!

Dalda meyve gök durur mu?
Eğleşeni savurur mu?
Ömrü bitiren gurur mu?
Kâmil olmak derin yara!

Kötülüğün kara yüzü,
Alır ondan yara özü.
Ara bul sendeki BİZ’ i,
Sonrasında Hak kurtara!

Der ki Refika’m, can’ ına;
Alma kötüyü yanına!
Hele bir girsin kanına,
Uğrarsın âh ile zârâ!

Refika Doğan-Ankara 1989