Değerli kardeşim, kıymetli hemşerim Ozan İlhani' ye...


Erzurum, Şenkaya, Kürkçü' dür köyüm,
Gurbete yâr dedim, Ozan İlhani!
Antalya güzel de, hasretlik Bey' im,
Bağrımız kor dedim, Ozan İlhani!

Sene bin dokuz yüz altmış sekizdi,
Kağnının yükünü çeken öküzdü.
Ardımızda kalan buruk bir izdi,
Önünü gör dedim, Ozan İlhani!

Sarıkamış garı, bahar sabahı,
Bülbüller uyandı duyunca ahı.
Herkesin kendine kendi günahı,
Dönüşü kâr dedim, Ozan İlhani!

Yanaştı perona bir kara tren,
Görmedim kimidi treni süren!
Üç gün üç gecede durunca fren,
Varılan yer dedim, Ozan İlhani!

Ankara Garı’ na inip yürüdük,
Anayla babayla, gardaş biridik.
Güneşi gören mum gibi eridik,
Hayıra yor dedim, Ozan İlhani!

Kaderim diyerek kırık sazımla,
Dayandım çileye gizli sızımla.
Kirpiğim üstünde gezen tozumla,
Ağlamak zor dedim, Ozan İlhani!

Önce Yaradan' a sonra özüme,
Döndürdüm yüzümü kendi yüzüme.
Sevgidir görünen gönül gözüme,
Sağılan nur dedim, Ozan İlhani!

Sordular söyledim hatırım nasıl,
Dedim bir insanım, can' ım, velhasıl…
Gelmişim geçmişim bilirsin asil,
Gayrisi şer dedim, Ozan İlhani!

Dolaşıp gezdiğim gönül evreni,
Aynadır beşere; gösterir seni.
Yoğurur yeniden, pişirir teni,
Ötesi sır dedim, Ozan İlhani!

Sanma ki unuttum aslımı yani!
Reyhanî, Sümmani, Âşık Nihani…
Derinden derine kanıyor fâni,
Yaramı sar dedim, Ozan İlhani!

Maharet gülmekte, üzülmek kolay!
Memleket havası ve birçok olay…
Çevirdim başımı gökte yıldız, ay,
Umudum var dedim, Ozan İlhani!

Erişti yaşımız artık kemâle,
Denir mi bu ömür yıkılmaz kale?
İyi de kötü de Rabbe havale,
Burada dur dedim, Ozan İlhani!

Sen Ozan İlhani, Refika benim,
Kırılan kolların içinde yenim.
Ezelden ebede yiğittir genim,
Tarihe sor dedim, Ozan İlhani!


Refika Doğan - 2011 Antalya


Not: Bu şiir, değerli şair Sadık DAĞDEVİREN' in ( Âşık Lüzumsuz) " -///-OZAN İLHANİ İLE SOHBET-///- " adlı şiirine nazire yazılmıştır. Her iki ozanımıza da saygı ve dostlukla...

işte hece işte şiir işte gönül köprüsü. tebrikler refika hanım.

Çok teşekkür ederim değerli ablam. Gül yüreğine zeval değmesin. Bu güzide dizelerine, “Dosta Cevap” adlı şiirimde cevap vermeye çalıştım. Şu anda yine dilime bir şeyler dolandı, dur bakalım söz bizi nereye götürür. Selam, saygılarımı gönderiyorum.

Ey Refika bu ne haldir
Niye deştin ki yaramı
Derdimi Lokman'a bildir
Tabiptir sara yaramı

Ağlıyorum gözümde yaş
Zannetme ki yüreğim taş
Oldu mu böyle arkadaş
Bahtımız ak mı, kara mı?

Sanmayasın inat yaptım
Dertten iki kanat yaptım
Acılardan sanat yaptım
Ozanlık bize töre mi?

İLHANİ’yim son ifadem
Garip kaldı atam, dedem
Köyüm yok, köyüme gidem
Gurbetel bize çare mi?

Ozan İLHANİ

Çok teşekkür ederim değerli ozanım, güzel insan...Sizi tanımaktan ve hemşehri olmaktan duyduğum mutlu erinci ifade edemem! Güzel yüreğinize ve daima üreten dolu kaleminize saygı, sevgi ve dostlukla...