Ah Çiçeğim


Bir yerden
Ya da birinden gitmek değil
İnsanın kendinden gitmesi
Gidişlerin en acısı..

Buzdan gibi tüm yer küre
Karış yer yok O´na göre
Dağıttı göz göre göre
İradeyi yaydı gitti..

Gerçekler...
Çiçekler...
Kuşlar, böcekler
Dolu,yağmur,yağan kar
Ne önemi var

Saati,takvimi yırtıp
Dünyayı üstüne örtüp
Sanki her döneme tertip
Bir noktada saydı gitti..

İçim yanar
Gözüm pınar
Ah yar ah...
Ah çiçeğim ah...
Ateş yurdu bu diyar

Düşer gibi bir kuyuya
Veda etti her kıyıya
Gizem dolu bir duyuya
Kapılarak uydu gitti..

Gitti..
Ele gelmeyecek şekilde
Ah keşke benden olsaydı
Gidişi..
Beni ateşe atan
Asıl yakan
Kendinden gidişi

Canımı dişime taktım
Sarılıp döşüme çektim
Nasıl derim ben bıraktım
Kollarımdan kaydı gitti...

Ah çiçeğim...
Mümkün mü ahsız anmak
Bu ateşin dumanı
Olmasın mümkün mü
Ah çiçeğim....

Lal kalırdım isteseydi
Can olurdum isteseydi
Ben ölürdüm isteseydi
O kendine kıydı gitti..

Gözlerim ıslak
Nefesimin çiğer hararetinden olacak
Burnumun delikleri
Sızlıyor..

Eller ne derlerse desin
Sevdası gönlüme besin
O da istemeden kesin
Sentezi´yi koydu gitti..

Bana gelmesen de olur
Kendine gel yeter ki
Hiç yanımda olmasan da
Razıyım..
Yeter ki kendinde ol
Ah çiçeğim ah....
Yoldaşın olsun Allah....

Ozan SENTEZİ