.



GÜLE GÜLE USTA...MEKANIN CENNET OLSUN..
KABRİN NURLARLA DOLSUN...SENİ ÖZLEYECEĞİZ...
Antalya'da yaşayan OZAN SEYFİLİ Hakk'a yürüdü(dün)...
Bugün ( 09.Eylül.2016) ikindi namazını müteakip ebedî istirahatgâhına defnedilecektir. 
TÜRK AŞIKLIK GELENEĞİ MENSUPLARININ BAŞI SAĞOLSUN...Başımız Sağolsun...

Mustafa Ceylan

09.Eylül 2016, BUGÜN Ebedî istirahatgâhına
defnedilecek olan
OZAN SEYFİLİ(Hüseyin Yorulmaz)'den Şiirler

BİR NEFES BORÇLUYUM

Bir nefes borçluyum kahpe feleğe
Aldı da götürdü bil yârim yârim.
Yanağında danelenmiş göz yaşın
Çemberin ucuyla sil yârim yârim

Küresinler toprakları üstüme
Bu yalancı dünya kalacak kime
Kefen alma olanı ver borcuma
Ağlama sızlama gel yârim yârim.

Haber sal o güzel dostlarım gelsin
Her gelen de baş ucuma taş koysun
Seyfili der eller ne derse desin
Cenaze safına gir yârim yârim.
OZAN SEYFİLİ

*
ŞU KAHPE DÜNYANIN

Şu kahpe dünyanın derdi çilesi
Bazen çekiliyor bazen çekilmez
Gönül kıran vefasızın yüzüne
Bazen bakılıyor bazen bakılmaz.

Gidecek yol vardır gitsen doyulmaz
Halden düşsen hiç yorgunluk sayılmaz
Namerde el açıp boyun eğilmez
Bazen eydirirler bazen eyerler.

Seyfili, kâmilin sözü bellekten
Sohbet ettik bir gün çaldık felekten
Efkârlanıp şöyle bir ah yürekten
Bazen çektirirler bazen çekerler.

OZAN SEYFİLİ
("Gerçeğe Hu" kitabı----Sayfa=8
2006, S'imge Akdeniz Yayınevi)
*
YOLCUYUM YOLUMDA

Yolcuyum yolumda eyleme beni
Söyle söylenecek sözün var ise
Senin için yüce dağları aştım
Gel bile gidelim arzun var ise

Kalayım bağında bahçıvan eyle
Ben sana Mecnunum, yâr bana Leyla
Kusurum var ise yüzüme söyle
Köle kıl sat beni lüzum var ise

Gönül kuşum uçar yüce dağlara
Güç olur inmesi engin bağlara
Aslanım düşmüşüm tuzak ağlara
Öldür beni kalkan gürzün var ise

Seyfili'yim yâra söyler sözünü
Dön bu yana görem güzel yüzünü
Aşkın için hedef tuttum özümü
Öldür beni nişan gezin var ise

1959/Tercan
OZAN SEYFİLİ
(Gerçeğe Hu!" kitabı, syf:7)
*
Ozan Seyfîli
(Hüseyin Yorulmaz)
Ayhan AYDIN

Anadolu'nun ezgisi, derdi, kederi hep türkülerle dile gelir. Bir uzun hava olur yüreğimize işler, yaşamın çileleri. Dağlarına yazılıdır sevdalar, umutlar...mesafeler aslında ne de kısadır, yüzlerce kilometreyi bir dakikada aşar da dillerden dökülen namelerin, ezgilerin peşi sıra hemen size ulaşır, uzakta görünenlerin ahvali...

Ak sözlü, ak yüzlü, ak sakallı, ak yürekli pirlerin yolunda en büyük değerler için Hakk için, Muhammed için, Ali için, Hüseyin için, Ehlibeyt için çalınan sazlar...

Sazların tellerine nasırlı elleriyle; taşları, tuğlaları, yaşamı, işi, aşı, dünyayı kucaklayan elleriyle dirençli vuran ozanlar...
Pir Sultanca devrimci. Yunusça mistik, Mevlanaca hoşgörülü, Hacı Bektaşça birleştirici aşıklar, ozanlar, dedeler, babalar...
Anadolu'da haksızlığa tahammül edemeyen, sevgiden, dostluktan, barıştan yana bir yurt kurmak isteyen bu toprakların gerçek sahiplen... Ağaçlar, dağlar, ırmaklar, topraklar kadar gerçek sahipleri... Paslı zincirlerin bileklerini çürütemedi, şah yollarından darağaçlarının alıkoymadığı, garip gurbet ellerinde aş için, iş için çile dolduran insanlar.

Onlar Türk halkının ruhunu, duygu dünyasını, yaşamını en bilen insanlardan... Çünkü kendileri de bu insanlar arasından çıkmışlar. Evet ozanlar, dedeler, babalar, aşıklar'., bilge insanlardan bahsediyorum.

Hele yaşamın tüm dertlerini yüklemek zorunda kalırsa... Almanya yollarına, gurbet yollarına düşerse, sürekli ezilen ama onurlu yaşamıyla hep ezilenlerin, sömürülenlerin yanında olursa.., yüreği hep vatanında, insanının yanında, dağında taşında olursa.... nasıl o eller saza gitmez, nasıl muhabbete gitmez, yürüyen cemler nasıl gözyaşları içinde olmaz.

Erzincan'dan Arabistan çöllerine, Almanya'ya geçim için uzanan gurbet yollan... Daha sonra ise Türkiye'nin incisi Antalya'da karar kılınan yaşamın yükünü artık atmak için biraz da dinlenme yıllan... O artık kendi elleriyle yaptığı gecekonduda eşiyle birlikte yaşıyor, ağaçlarla, çiçeklerle örülü bahçesinde, kendi eliyle yetiştiği tavuklarıyla sazıyla, sözüyle, kitaplarıyla kendi kurduğu dünyasında yaşıyor, yaşamını sürdürüyor.

Tum yaşamını anlatmıştı bana 2000'in haziranında, kendisini Muharrem Yazıcıoğlu'yla ziyaretimiz esnasında. Sazlı, türkülü, deyışli bir muhabbetim ortasında, Türkiye'nin yaşadığı en i ak günlerden birisinde, en güzel ezgilerini bizimle paylaşmıştı.
Daha sonra Nasıl Yönetmişler, isimli kasetini bana vermişti. Defalarca dinlediğim bu güzel kaset, beni çok etkiledi.
Nihayetinde birçok kez telefonda görüştük.

Geçtiğimiz aylarda İstanbul'a geldiğinde de Cem Radyo'da Dosttan Dosta programında da konuğum olmuştu. Yine türkülerle, deyişlerle, dertlerle örülü bir sohbette buluştuk.

Aslında bir ozanı tanımanın en iyi yolu şiirini okuyup, sazını, sözünü dinlemek, muhabbet etmekten geçer. Hele hele bir de dedeyse ozan, kendi düşünce dünyasını, kişiliğini en güzel sohbetlerde gösterir.

Ozan Seyfili, Aleviliğin temel değerlerini yaşatan bir değerimiz. Kul hakkına önem veren, kalp kırmanın en büyük günah olduğunu savunuinsana muhabbet eden, dostluğa önem veren, yaralı gönüllere bir merhem gibi sazı ve sözüyle koşup yetişen, Hızır Nebi gibi yaralar saran, gönül sarayları inşa eden, Hakk Muhammed Ali yolunun sürmesi için çırpınan, cemler yürüten, komşuluğa, arkadaşlığa çok büyük önem veren bir dedemiz, ozanımız.

Hatır gönül sayan, tarihi değerlerini, manevi değerlerini reddetmeye başlayan günümüz dünyasında, varlığımızın temeli olan tüm insanı erdemleri yaşatma yolunda savaş veren Ozan Seyfili, yine üretmeye, yine yaratmaya devam ediyor.

Antalya'da insanları bir araya getirmeye çalışıyor. Cemleri devam ettirmeye, Aleviliğin Bektaşiliğin inanç sal ve kültürel boyutunun devam ettirilmesi için mücadele veriyor. Ozanlarla, yazarlarla, derneklerle, dedelerle iç içe, gönül gönüle her geçen gün yok olmaya başlayan güzelliklerimizin sürmesi için verdiği bu onurlu, erdemli çabalarından dolayı kendisini kutluyoruz saygıyla selamlıyor. Bu vesileyle bir kez daha selam diyoruz, kendisine ve Antalya'daki ozanlara, dedelere, yazarlara, babalara.