ÖZEL OLDUĞUMUZ İÇİN

Bulutları seyretmeye dalınca gizemli bir alemde kaybederim kendimi. Esrarengiz ve sevimlidir yapıları... Pamuk yığınlarıymış gibi göz kamaştıran beyazlıktayken bir de bakmışım değişivermiş renkleri biçimleri; uçuk mavi, turkuaz mavisi bazı zamanlarda eflatuna döner renkleri; kahve falı gibi şekiller oluştururlar. Dingin hallerini yakalayıp seyretmeye kalksanız bile bir kaç dakika içinde şekil ve renk değiştirdiklerini görürsünüz. Morarırlar, kızarırlar, kararabilirler. O masum görüntülü sevecen bulutlar sanki aniden fikir değiştirmiş, sözünden caymış veya birisinden kaçmak istiyormuş gibi bir o yana bir bu yana savrulur, dağılır, toplanır, gider, gelirler; bazen gırtlağınıza yapışır, bazen içimizi aydınlatırlar.

İnsan alemi de böyle değil mi? Bazen sükûn içinde bazen çılgın; bazen neşede bazen kızgın, üzgün…Hassaslaşır, dokunsalar ağlarız. Çok sevdiğimiz, gözümüzden sakındıklarımıza bile ateş püskürtürüz. Çevremiz dopdolu kalabalık içindeyken bile yapayalnız hissederiz kendimizi. Teslim bayrağını çekerek, “yalnız gelmiş, yalnız da gidiyoruz.” deriz kahırlar içinde.
Bulutlar gibi savrulur ruhumuz boşlukta, kimsesiz ve çaresiz. Oysa her yaratık İlahi kanun gereği tek ve özel yaratılmıştır. O Yüce gücün elinden özel olarak yaratılmanın avantajları yanında küçük bir dezavantajı olabilir veya bunu biz böyle algılıyor olabiliriz.. Her biri ayrı birer âlem oldukları için yani tek ve özel oldukları için insanların birbirini tam olarak anlaması mümkün olmuyor. Tek ve özel yaratılmış olduğumuzu bile bile bu özelliğimize rağmen nedense gene de birbirimize muhtaç hissediyoruz kendimizi. Özellikle sevip sevilmek, anlayıp anlaşılmak için yaşıyoruz.. Birbirimize sevgi konusunda çok muhtacız muhtaç olmasına ama “benlik” denen şeytanın, “sadece ben sevileyim, anlaşılayım, sadece benim fikirlerim, benim kanun ve kurallarım…önce bennn..bennn!"” diye tutturması yüzünden yaşanamıyor pek çok güzellikler karşılıklı olarak
"Özel'im ve Tek'im” derken herkesin de özel ve tek olduğu, Yaratıcı’nın tüm kullarına aynı itinayı gösterdiği idrak edilseydi bu özelliğin kıymeti daha iyi bilinir ve daha layıkıyla yaşanırdı.

Haykırılamamış,yaşanamamış nice duygular girmiştir mezara... Söylenememiş, duyurulamamış sözlerin hasretiyle tükenen ne çok ömürler toprak olmuştur bu yalnızlık denizinde çırpınırken. Yeryüzündeki olanca güzellik ve nimetlerin farkına varmadan, ilahi kudretin yanında özel olduğunu idrak etmeden bazen bir hiç uğruna ömrünü heba edenler bilseydiler:
Her birimiz, gökyüzünde yalnız gezen yıldızlar kadar parlak, pamuk bulutlar kadar naif, zulmeti yırtan mehtap kadar lüzümluyuz.

Asuman Soydan

bulutlar üstünde yıldızlarla beraber yeryüzünde bencil olmayan insan toplulukları arasında bir ömür sürmeyi dilesek de çok zaman o kadar yıldızın arasında yalnıız kalabiliriz. Okunası yazınızı tebrik ederek saygılar diyorum.

Allah' ın en donanımlı ve özellikli yarattığı varlık olan İNSAN gözünün; insana, (bir toplu iğne başı kadar yer kapladığı) hayata dair gözlemleri ve aklın ışığındaki tespit ve öz eleştirileriyle; oldukça doğru ve değerli bir paylaşımdı. Sevgili Asuman Hanıma teşekkürlerimle, dostlukla...

Sevgili Gülce Dostları,Refika Hanım, Osman Hocam çok teşekkür ederim nazik yorumlarınıza...beni mazur görün lütfen...gecikiyorum çoğu zaman...yoğunluğumdan dolayı fazla takip edemiyorum gurup arkadaşlarımı....hepinize selamlar saygılar.

Hemen hemen benzer gerekçelerle aynı şeyleri yaşıyoruz ve aynı nedenlerle buradayız ya zaten! Hiç sorun değil Asuman hanım, aklımıza bile gelmez negatif düşünceler! Bazen burada bile rastlaşıyoruz ama o an (sitede görünüyor iken site dışında) yazı-şiir düzeltileriyle meşgulüm ve selam veremiyorum! Ama biliyorum ki biz can dostlarız ve asla negatif düşüncelerle sevgi ve dostluk doly yüreğimize yanlış yapmayız! Bu yüzden müsterih olun ve sizi gerçekten sevdiğimizi ve hiç bir gerekçeyle gözardı edemeyeceğimizi unutmayınız yeter! Dost yüreğinize, zarif özünüze bu bağlamda teşekkürlerimle, saygı ve yine dolu dolu sevgiyle can!