Özlem Değirmeni

Haber aldım yine nazlı yârimden
Ceylansı gözleri kan oluvermiş.
Tütsüler yaptırmış kavuşmak için
Öldürten çileye kın oluvermiş.

Bir sancıyı çeker mektupta sesi
Doldurur beynimi gülden nefesi
Hasretle kavrulan nurlu gövdesi
Gurbet gurbet diye han oluvermiş.

Azgın dalga gibi sahile vurmuş
Kendine son defa bir dünya kurmuş
Acıklı türküler söyleyip durmuş
Yine canlar üzre can oluvermiş.

Nerede el ele mevsim nerede?
Delirtir ayrılık dört bir yörede
Özlem değirmense yârim orada
Değirmenden akan un oluvermiş.

Kokladım mektubun bin kez kokladım,
Sararmış resmini göğse sakladım
Arada çıkarıp şöyle yokladım
Gönül gemileri yan oluvermiş...

12 Eylül 1980 sonrası
Eskişehir

Mustafa Ceylan