PAZAR GÜNÜ VE BİR ŞİİR
20 Ekim 2014 Pazartesi Saat 03:52

Sabit İNCE
************

Bu yazıyı bir bulanık ve yağışlı pazar günü yazıyorum. Aslında pazar günleri yazmak içimden gelmiyor neden bilemiyorum. Belki tatil olmasından.. Pazar günleri genelde tatil ve insanların dinlenmek istedikleri gündür. Öyle alışmış ve algılıyoruz. Bazıları pazar günleri de çalışsa da bu genel bir kanaattir.
Ben de bugün sizlere 2000 yılı Haziran ayında Ankara'da yazdığım bir şiiri paylaşmak ve bugünü de bir şiirle yetinmenizi istirham ederek geçirmenizi istedim.


Ayşegül’e

Aydan kopmuş ateş misin yakarsın,
Yeter imdat eyle yanıyorum ben.
Ak gerdana neden fular takarsın,
Bağlanmış bir köle sanıyorum ben.

Kağıt bitti kelimeler yetmiyor,
Mecnunum çöllerim git git bitmiyor,
Versen de bir buse gönlüm etmiyor.
Canımı aşk için sunuyorum ben.

İnce’dir bu gönül kırılmaz sanma,
Ben sönüyüm, ben yanıyım, sen yanma.
Sözüm haktır, ister inan, inanma,
Sevgin pervanemdir dönüyorum ben.

Ankara - 04.06.2000