Berlin’de sabahın erken saatlerinde otelden ayrılarak, karmaşık bir metro yolculuğundan sonra, Prag otobüsünün kalkacağı yeri bulabildim. Otobüs zamanında kalktı ve iki üç saat kadar eski Doğu Almanya topraklarında yol aldıktan sonra Dresden’e geldik.
 Dresden Doğu Almanya’nın Doğu Berlin ve Laipzik ile beraber üç büyük ve önemli kentinden birisiydi.  Bugün de 500 bini aşan nüfusuyla, tarımı ticareti, sanayisiyle Birleşik Almanya’nın da en önemli kentlerinden birisi olup özellikle tarihi ve turistik değerler açısından çok zengin bir şehir.  
Otobüs Dresden’e girip yolcu aldı. Hava kapalı ve hafif bir yağmur vardı. İçinden geçen Elbe Nehri Şehrin hayat damarı gibiydi. Ve nehir çevresinde gördüğüm tarihi yapılar buraya Elbe’nin Floransa’sı denilmesini doğrular gibiydi. Saksonya Eyaletinin merkezi olan Dresden’in giriş ve çıkışında bu sanat eserlerinden yoluma çıkanların resimlerini çektim.
Berlin ve Dresden’den sonra Almanya kırsalı, bozkıra yaklaşan bir görünümle devam ederken otobüsümüz art arda iki uzun tünele girip çıktıktan sonra Çek cumhuriyetine girdiğimizi anladım. Çünkü yol levhalarında koyu mavinin yerini koyu yeşil almıştı. Ayrıca arazi de dalgalanmalar arttı. Küçük çaplı dağlar tepeler belirdi. Yeşil egemen olmasına karşın bozkır özellikleri de Almanya’dan daha belirgindi. Nihayet büyük bir ovanın ortasındaki Prag Şehrine tam zamanında geldik.
Buradan otel uzaktaydı ve şehrin ulaşım sistemini bilmiyorum. Bu yüzden taksiciye mecbur olmanın sıkıntısıyla yandaki döviz bürosunda 50 Avro bozdurdum. 1305 Çek kronu verdiler. Karşılaştığım ilk taksiciye adresi gösterip uzak olup olmadığını sordum. “Yakın, 150-200 Kron tutar” dedi. Dünyanın her yerinde taksicilerle hiç yıldızım barışmadığı için inanmadım ama yapacak bir şey de yoktu.
Nihayet önyargılarımda haklı çıktım. Benim İspanyol taksici dolaştırarak 5 km’yi 10 Km’ye çıkardı. Trafiğin yoğun olduğu yollara ve bu yolların sağ şeridine girerek, 10 dakikalık yolu 25 dakikaya çıkararak 500 Kronu tamamladıktan sonra otele getirdi. Çünkü burada taksimetre sadece mesafeye bağlı olarak değil, zamana bağlı olarak, durduğu yerde de yazıyordu. O yüzden taksici sol şerit boş olduğu halde sağdan gidiyor zamana oynuyordu.
Neyse ki, otele yerleşince şehir planını aldım. Plan üzerinde gezeceğim yerleri otelciye işaretlettim ve buralara giden otobüs ve tramvayların numaralarını aldıktan sonra artık bir daha taksiciye ihtiyacım kalmamıştı. Nitekim taksi ile 500 krona geldiğim yolu tramvay ile 18 krona geri döndüm.
Şehir merkezine gelince, İran, Orta Asya ve Sibirya kentlerinde yaptığım gibi kaybolurcasına plansız, programsız belli bir hedefi dikkate almadan üç saat kadar rastgele sokaklara dalıp çıkarak gezdim.
Bir yerde nehre çıkınca suyun akış yönünde bir sonraki köprüye kadar yürüdükten sonra tekrar ara sokaklara girdim. Çok kalabalık sokaklarda dolaşırken saat 21.00 olmuştu. 24 nolu tramvayı gördüğüm yerde binerek otele döndüm. Otel merkeze beş Km’ye yakın bir uzaklıkta olsa da ulaşım sistemi mükemmeldi.
1918 yılında Avusturya-Macaristan imparatorluğunun dağılmasıyla bağımsız olan Çekoslovakya, 2. Dünya Savaşından sonra Sovyet işgalinde kalınca, zorunlu olarak Sovyetler Birliği içinde kaldı. 1990’da Sovyetlerin dağılması üzerine Doğu Bloğundan ayrılan Çekoslovakya, 1 Ocak 1993’te de barışçı bir anlaşmayla Çekler ve Slovaklar olarak iki ayrı cumhuriyete ayrıldı.
Nüfusu on milyonu biraz aşan Çek Cumhuriyetinin başkenti olan Prag, 1.270.000 nüfusuyla ülkenin en büyük kentidir.  Prag, geçmişte kontluk veya krallık gibi değişik pozisyonlarda varlığını bin yıldan fazla bir süre devam ettiren ve bugünkü Çek Cumhuriyetinin temelini oluşturan Bohemya Krallığına da başkentlik yapmıştır.  
Prag şehrini cazip kılan en önemli özelliği: l. ve ll. Dünya Savaşlarında Avrupa’da şehirler yakılıp yıkılırken, Prag bu savaşları fazla zarar görmeden atlattığı için, Ortaçağdan kalma kent yapılarının, günümüze kadar özelliklerini koruyarak ve sağlam olarak gelebilmiş olmasıdır.  
Kalesi, kilise ve katedralleri, şehrin ortasından geçen Vitava Nehri üzerindeki köprüleriyle, meydanları ve tarihi yapılarıyla Prag dünyada en çok gezilen ve beğenilen şehirler içinde önemli bir yere sahiptir.
Özellikle muhteşem kiliselerini gördükçe, bu çekler ortaçağ boyunca hep kilise mi yapmış acaba diyorum. Ve bizim de şimdilerde hep cami yaptığımız aklıma geldikçe, bizim ortaçağımız ne zaman bitecek acaba şeklinde sorular takılıyor aklıma. Ayrıca onların ortaçağı ile bizimkinin arasında çok önemli bir fark var. Onlar mükemmel sanat şaheserleri meydana getirirken, şimdi bizim yaptığımız camilerin hiçbir sanat ve estetik değeri yok.
                Fakat ilginçtir Ortaçağın bu çok dindar milleti bu gün Avrupa’da Estonya’dan sonra en çok ateist nüfusa sahip bulunuyormuş. İstatistiklerde nüfusunun %60’ının dini inancı yokmuş. Bu yüzden olmalı kiliselerin çoğu konser salonu, tiyatro ve müze olarak işlev görmektedir. Genelde hepsinin önünde bir gişeler, para kesiyorlar.   

Evet, bizim Evliya Çelebi'mizin muhteşem kalemi Prag'ı gezdirdi bugün bize...
Kilise ve cami ve de ortaçağla bugün yorumu da muhteşemdi...
*
Bir gün peşine düşeceğim ve nereye gidersen Hocam, oraya gideceğim.
Niyetim bu...
*
Harika bir yazıydı...
Teşekkürler, selamlar, saygılar...

Nazmi Hocam,
Şiir sayfanız da açılmıştır.
Ana sayfadan giriş yapabilirsiniz...
Selamlar, saygılar....
(NOT: Bilgisayarınızdaki resime kod almak yazınızın herhangi bir yerinde yayınlamak istiyorsanız====buraya tıklayınız====>  http://www.666kb.com  bu adresten (img).................(img) yazan kodu alıp, yazınızın dilediğiniz yerine yapıştırıp yayınlarsanız yazı ile birlikre resim de çıkar)selamlar, saygılar...