Bürünürdü Tek Rengi Kâinat 'Sen Olmasan' (Gülce-Buluşma-03)

………….Temmuzda kış geldi üşürüm harda
………….Gülüm boynun büktü, gün pare pare
………….Yetiş karagözlüm, can ahuzarda
………….Sür elini özüm, em pare pare

Büründü tek rengi kâinat
Renksiz…
Ne fırça ne tuval
Anlamsızlığın koynunda
Umut düş arpa boyunda
Sen olmasan…
………….Sormadan atarlar kara kuyuya
………….Zindanlar yar olur, ışıklar düşman
………….Ödül verdim sanır asi huyuma
………….Sen doğdun gönlüme, karanlık pişman

Anlamsız mekân, yitik zaman
Dün, bugün, yarın…
Yokluklara sarınmış derinden bir aman
Offf aman aman

Bir sigara yakıp, bağdaş kurup otursam
Buzlu aslan sütü birde yanında
Satsam anasını olmayan anlamların
Gelmiş geçmiş zamanların
Ey vahhh gençliğim ey vahhh

“Bu ne hasret bu ne ızdırap”
…………Yaşamım yazılmış kara buluta
…………Yollar engebeli, tuzaklar hayın
…………Varsın tarih acı yazsın şubata
…………Geçtiğim ormanlar meşe ve kayın

Varlığım varlığında yazılı
Güneşim, gücüm, kara sevdam
Yüreğimi aşkıyla yakan adam
Şiirlerim seni yazar
Her harfi benim, sana coşan…

Barışın güvercini
Martının çığlığı
Zirvenin kartalı
Süzülen dağdan ovaya
Denizden gökyüzüne
Çifte kanatları sen olan



Bir Kızılderili küheylanı
Asi ve asil dörtnala koştuğum…
Sen varsın ya sol yanımda
Ateşte yanarım
Okyanusa dalarım
Göğe kanatlanırım

Koşan, yorulan, yanan ben
Dörtnala yanımda koşturduğum sen

Sen benim, sevda benim
Acım, sevincim benim
Duygudan duyguya karışmışım
Kime ne
………….Sonsuza açılan kapıda ömür
………….Ruh perişan olur, beden usanmış
………….Sevgi varsa döner, akkora kömür
………….Umut fırlar güne ışık kuşanmış

Sen olmasan
Anlamsız mekân, yitikti zaman
Dün, bugün, yarın…
Yokluklara sarınmış derinden bir of
Bürünürdü tek rengi kâinat
Ne fırça ne tuval…

Varsın ya
Bir derdim bin bir olsa ne olur
Şahlanırım yaşama
Koştuğum sen olduktan sonra.

6 Şubat 2009

Rahime Kaya